seni ilk görüþüm de küçücüktün
ben de,
belki o zaman bunlarý söylesem
bu piþmanlýk, bu býkkýnlýk olmazdý.

þimdi seni düþünüyorum yine küçücüksün
ve ben hiç olmayacak derecede büyüdüm.
bana artýk bazýlarý aðabey, bazýlarý amca diyor.
ama baba denmiyor, sen olmadýðýn için.

unutmadým diye övünmek için deðil bu þiir,
unutmamak övünmeye neden deðil çünkü.

söylenecek sözler o kadar çok ki
konuþsam sen belki de torunlarýný eline alýrsýn.
bense yalnýz yaþlanýrým yanýnda
ki sen olduktan sonra yanýmda
yalnýzlýk altýn bir kafes bana
hiçbir kilidin açamadýðý.

þimdi kimse sevmiyor beni
aslýnda ben de sevemiyorum artýk baþka bir þeyi
adýn çocuðuma koyacaðým isimler sýralamasýnda bir numaradaydý ama
bu yarýþma hiç baþlamadan bitti benim için
artýk unutmadýmlar maden bana.