Yirmi üç yýl geçmiþ
Urgan düðüm düðüm yuvarlak olalý
Deniz küstü canlar.
Deniz çýldýrmýyor dostlar..
Deniz dalgalanmýyor.
Nasýl küsmez nasýl düþmez dik baþý.
Unutmuþum bu yýl altý mayýsý.
Hey gidi inancýna yol olduðum yoluna güneþ
Güneþli yolunun dik baþlý yolcusu ben
Tek baþýna hiçbir þey
Çoðaldýkça korkacak karanlýk
Unutmadýkça aydýnlanacak gök yüzü.

Biliyormusun deniz?
Güneþ eskisi gibi parlamýyor
Otlar sanki yeþile küsmüþ
Yada güneþe
Gittikçe sararýyor

Tozlu yollarda yok artý
Yürüdük, yürüdük, yürdük
Aþýndýrdýk kaldýrým taþlarýný
Hý…birde asker postallarýný.

Sonra kapitali öðrendik
Sevgili’yi öðrendik
Ne güzeldir sevmek onu bile beceremedik.
Sevgiliyi dedim ya inanma…
Sevmeden de olsa bir bir evlendik..
Çocuklarýmýz oldu çoðalmak için.
Deniz dedik adýna
Mahir , Hüseyin, ulaþ.
Arýndýrdýk yorulmuþ ayaklarýn
Dik baþlarýn vicdanýný.

Yirmi üç yaþýna gelmiþ o gün doðan çocuðum.
Neden adým deniz dedi?
Neden mahir?
Gözlerine baktým
Yüreðimdeki ezikliði okudu

Gözlerime baktý…baktý..
Bir þey daha soracaðým dedi..
‘Yollar neden eskir’?

Taþlar yenilendiðinden bu yana
Hiç bakmamýþým yollara
Meðer yollarda eskimiþ..
Yirmi üç yýl geçmiþ
Urgan düðüm düðüm yuvarlak olalý.
Yollarý ben eskitmedim deniz.
Ýlk defada unutmadým altý mayýsý
Ýnancýmý çocuðumu yüklemiþim

Bu gün altý mayýs
Güneþ yine pýrýl pýrýl
Deniz yine deli dalgalý
Daðlar
Daðlar artýk yeþermiþ olmalý…
06/05/95