Bildiðiniz gibi emek kursaldýr ve "kutsal" diye bir þey yoktur. Kutsallýk, insan zihninin; çýkarlarý doðrultusunda, kendi kiþisel görüþü ve varoluþu anlayýþ biçimine (kendini tanýmlayýþýna) göre daðýttýðý bir sýfattýr. Bir kavram olarak “kutsal” diðer kavramlar gibi soyuttur yani insan (bkz. Ýþçi) zihninin ürünüdür. Zaten kavramlarýn kendisi deðil, iþaret ettikleri "þeyler" soyut/somut olabilir. Ki aslýnda tek varlýk; Evren dir. Ama konuyu daðýtmayalým.
Ýnsan, baþlangýçtan beri "nasýl daha az emek harcayabileceðini" araþtýrmýþtýr. Ýlkel el aletleri, bazý þeyleri yapmayý kolaylaþtýrýrken, yapýlabilinecek (emek harcanacak) yeni þeyler ortaya çýkarmýþtýr.
Öte yandan, insanýn diðer hayvanlardan zihinsel olarak farklýlaþma eðilimi ve buna devam edebilmesi için gereken boþ zaman miktarý artmýþtýr. Ateþ sayesinde geceler, uyunarak harcanan vakit olmaktan çýkmýþ, hikâyelerin (din?) bilginin (felsefe?) tecrübenin (Tecrübe iþte!) paylaþýldýðý zaman dilimleri olmuþtur.
Þimdi, kaseti biraz ileri saralým. Tarým ve ayvancýlýk ile bitkiler ve hayvanlar köleleþtirilmiþtir. Ýlk köleler olan "el aletleri" ve "ateþ" gibi cansýzlara, bitki ve hayvan köleler eklenmiþtir. Bu da daha fazla zamana (toplayýcýlýk ve avcýlýðýn gerektirdiði aþýrý zamanýn tarým ve hayvancýlýkta gerekmemesi baðlamýnda) ve daha az fiziksel güce (emeðe) tekabûl eder.
Böylece hem boþ zamana hem de bu zamanýn kullanýldýðý zihinsel kaabiliyetlerimiz, zincirleme olarak artmýþtýr.

Not: Boþ zamandan kasýt, hayatta kalmak için gereken þeyleri yapmak için harcanan zamandan arta kalan zamandýr. Düþünme, iletiþim, ilkel sanat gibi alanlarda kullanýlmýþtýr. Elbete ki ilk düþünülenlerin, ilk konuþulanlarýn ve sanatýn ilk konusu yine günlük hayatta yaþananlardý ancak konularýn daha soyut (felsefi?) alana kaymasý fazla zaman almamýþtýr.

Filmi biraz daha saralým ve Eski Mýsýr (bugünki Mýsýr) Eski Yunanistan (bugünki Yunanistan) gibi geçmiþteki çaðdaþlarýyla kýyaslanamayacak kadar geliþmiþ (nitelik ve nicelik bakýmýndan) medeniyetlere bakalým.

Bu medeniyetlerde iþ bölümü ve iþçiler günümüzdekine benzer nitelik ve nicelikleriyle ortaya çýkmýþlardýr. Ayrýca yine geliþmiþ bir "köle"nüfusu vardýr. Ama iþçi ve köle arasýnda çok büyük fark yoktur. Fark, zengin ve güçlü azýnlýk (yöneticiler, askerler, tacirler, din sýnýfý) ile Ýþçi/köle çoðunluðun arasýndadýr.
Sistemde, günlük hayat koþuþturmasý yani hayatta kalma mücadelesinin sorumluluðu, iþçi ve kölelere yüklenmiþ, zihinsel geliþim, felsefi-bilimsel uðraþ, azýnlýðýn "iþi" haline gelmiþtir. Yani emek harcayanlarý; bir tür el aleti, besi hayvaný haline gelen köle-insanlar oluþturmaktadýr artýk... Dolayýsýyla insaný, zihinsel yetenekleri ile tanýmlýyorsak, artýk sýradan insanlar "insan" deðildir. Ya da daha az insandýr diyelim.

Filmi biraz daha saralým. Sanai Devrimi ile baþlayan döneme daha geniþ bir zaman aralýðýný içine alacak þekilde bakýlýr ve geleceði de öngörülerimiz doðrultusunda buna katarsak, kolayca görülebilinir ki sýradaki köleler bilgisayarlar, robotlar, kýsaca makinelerdir. Bu ulaþýlacak son noktadýr. Zira hayatta kalmak için gerekenleri bizim için üreten, hatta kendilerini de (makine yapan makineler) üreten-denetleyen bu tam otomasyon sistemde, kendimizi insan olarak tanýmlamamýzý saðlayan eylemlerimizden baþka yapmamýz "gereken" bir þey kalmayacaktýr.

Böylece insanlar, sonunda, tüm hayatlarýný kendilerini gerçekleþtirmek için kullanabileceklerdir. Hayatta kalmak için hayvanlarla benzer olarak yaptýðý iþleri (ve genel olarak “emek harcamayý”) artýk hayatýnýn (varoluþunun) parçasý yapmak zorunda kalmayacaktýr. Daha geniþ açýdan bakarsak, artýk “canlý” veya "hayatta" deðil "var" olacaktýr. Çünkü canlýlar yaþar ve hayatta kalmak için emek verir. Tüm varoluþlarý bu mücadeleden ibarettir. Üstelik "var" olduklarýndan bilhaber þekilde...

Oysa "varoluþ" bunun ötesindedir. Varolmak için hayat mücadelesinin aptallaþtýrýcý etkisinden kurtulmak gerekir. O zaman insan olarak gerçek potansiyelimizi ortaya çýkarabiliriz.

Sonuçta emek; "kutsal" diye birþey olsa bile kutsal olamaz. Ýnsanlýk tarihi, ondan (emekten) kaçýnmanýn, bilinç denen, tanýmlayamadýðýmýz ama saðduyumuzla algýlayabildiðimiz ve bizi biz yapan yönümüzü geliþtirmek için yaptýklarýmýzýn toplamýdýr.

Hayatta deðil, "Var!" olduðumuzu haykýrdýðýmýz bir insanlýðýn özlemiyle, hoþçakalýn! Gün batýmý nerde? Heh tamam... Tekrar hoþçakalýn!

EK1: Akýþ Þemasý
Kas Gücü (Oto-kölelik, hayvanlardaki gibi) -> Ýlkel El Aleti Köleler -> Hayvan-Bitki Köleler (Tarým-Hayvancýlýk) -> Makine ve Robotlar -> Bilinç Çaðýnýn Baþlangýcý(1)

Dipnot:
Bilinç çaðý: Herkesin kendini, bilinç olarak tanýmladýðý noktada baþlayan çað... Ne iþçi, ne kul, ne köle, ne Türk, hatta ne de insan...