Sýcak bir bahar günüydü.Kerem yine bahçe duvarýna iþiyordu.Babaannesi seslendi:
''-Lan piç kurusu,kokuttun her yerleri yine!..''
....
Kerem umursamadý.Umursamazdý.Kerem'in tuvalet alýþkanlýðý yoktu,nereye olursa iþiyor,sýçýyordu..Bu yüzden bahçelerine girdiðimizde kesif bir sidik kokusuyla 'burun buruna' geliyorduk.Kerem 5-6 yaþlarýnda,kara-kuru bir çocuktu.Baðýra baðýra konuþur,sinir edici cýrtlak sesi gün boyu mahallede yankýlanýrdý..Saygýsýz,görgüsüz,münasebetsizdi..Münasebetsiz tavýrlarýna maruz kalan mahalleli Kerem'den yaka silkerdi.
Yüzü her zaman pisti.Ya salçalý ekmek yer,aðýzlarýnýn kenarlarý salçalý salçalý;ya da çamur yer,yüzü gözü çamur içinde gezerdi.Biz ona bu yüzden 'çamur' ismini taktýk.
Çamur genelde belden aþaðýsý çýplak gezerdi.Gereðinden fazla mý yoksuldular ne?Yoksa yoksulluk donlarýna kadar çekip almýþ mýydý?Ama buna aldýrýþ etmezdi Çamur;varsýl komþularýna yardým eder,ya bir dilim salçalý ekmeklerini,ya da gazozlarýný alýrdý.Çoðu kez mahalledeki çocuklarla dalaþýr,sopayý yiyince de ablasýna seslenir,kendisini sopalayan çocuklardan þikayetçi olurdu.Ablasý,elinde cigara,sinirli sinirli üfleyerekten gelir,önce Kerem'i döven çocuklarý evire çevire bir güzel pataklardý..Sonra Kerem'in çýplak kýçýna tokatlar indirirdi,çap,çap!Çocukluðum Kerem'in mahallesinde geçti.Bu meydan dayaklarýndan biz de nasibimizi aldýk çoðu kez,hiç suçumuz yokken.
Kerem'den baþka evde yaþayan beþ kiþi daha vardý.Þehirde tellaklýk yapan babasýný da sayarsak,altý.Babasý eve ayda bir kez ya uðrar,ya uðramazdý.Kerem'in iki aðabeyi vardý,ikisi de kasabaya yakýn bir fabrikada çalýþýrdý.Ablasý da evde koca beklemekle meþguldü..Annesi hastalýklý bir kadýndý,bastonsuz yürüyemezdi.Günde iki paket cigara yetmezdi.Ve Zeynep Aba..Kerem'in babaannesi..Hep dalgýn,hep hüzünlü..
..
Kerem Zeynep Aba'nýn az önceki 'piç kurulu' uyarýsýný hiç sallamadý.Cevap vermedi.Bu sefer olduðu yere çöktü.Ikýna sýkýna iþe koyuldu.Kerem bir yere pisletmiyordu.Bahçenin her köþesine belli aralýklarla,öbek öbek,bir peyzaj ustasý gibi,þekilli þekilli imzasýný atýyordu.Belli ki engin tecrübelerinden þunu çýkarmýþtý:Bir yere yaptýðý zaman öbek büyüyor,pisliði orasýna burasýna bulaþýyordu.Zeynep Abu Kerem'i azarlamayý unutmuþ,yine dalmýþtý.
Gözleri uzaklara daldý Zeynep Abu'nun..Her gün beynini kemiren düþüncelere daldý.Sabahtan beri güneþin kavurduðu bahçeden yükselen aðýr sidik kokusu genizlerini yakmýþtý.Bir cigara yaktý,boðazýna yapýþan sidik kokusunu bir an duymamak için derin bi nefes çekti tütününden.Hava kapanýyordu.Nisandý..Bulutlardan belliydi,uzun sürmezdi,birazdan kuvvetli bir nisan yaðmuru bastýrýrdý.Zeynep Abu kederli kederli çekti tütününü..Tahmin ettiði gibi yaðmur baþladý.Gülümsedi..Gülüþü zehirleþti..Aðlamaklý oldu.Etrafa tatlý bir toprak kokusu yayýldý.Toprak kokusu sidik kokusunu bastýrdý.Yaðmur hýzlandý.Yaðmur sularý bahçede kendine yollar açtý,Zeynep Aba'nýn gözleri yaðmur sularýnýn sürüklediklerine takýldý..Kerem'in her yere sýçtýðý boklarý yaðmur sularý götürüyordu.Bahçede keyifli bir yolculuða çýkmýþtý boklar.Hep ayný yerdeydiler,hep ayný bahçede yýllar yýlý bir oraya bir buraya..Zeynep Abu da doðduðu günden beri hep ayný yerdeydi..Yýllardýr pencerenin dibinden hiçbir yere ayrýlmamýþtý.Hep pencerelerdeydi.Bir þey mi bekliyordu?Birilerini mi bekliyordu?birilerinin onu oradan alýp götüreceðini mi hayal ediyordu?Artýk yaþlanmýþtý,bunun için artýk geç olduðunu kendisi de biliyordu.Gözü pencereden süzülen yaðmur damlacýklarýna takýldý..Gözünden süzülen bir damla yaþ kuru yüzüne düþtü.Ama gözyaþý Zeynep Aba'nýn yüzünde yol bulamadý kendine..Gözyaþý yüzünün kýrýþýklarý arasýnda kayboldu,kurudu..
Yine ayný pencerenin boyunda yine ayný þeyleri düþünüyordu.Yýllardýr düþündüklerini.Yýllardýr yattýðý cezaevinden ne farký vardý bu evin,bu bahçenin?Hiçbir þey deðiþmeyecekti madem ne diye çýktý ki oradan?Hep ayný þeyler kemirecekti beynini madem,niçin burada?Ne deðiþti?..
Düþüncelere daldý.Yaðmur hýzlandý.Genç bir kýzken mahallede gizlice buluþtuklarý çocukla evlendiklerini düþündü.Filmi hýzlý sarmak istiyor,ayrýntýlarda boðulmak istemiyordu.Hemen en son sahneyi canlandýrdý zihninde.Kocasýný baþka bir kadýnla yakaladýðý aný düþündü.Hemen koþup,sýcak,hafif,naftalin kokulu yorganlarýn altýnda uyuyan soðuk,aðýr tabancayý aldýðýný düþündü.Ýkisini de vurduðunu düþündü.Son sahnede karmaþýk hislere boðuldu,durduk yerde baðýrmaya baþladý!Yaðmur iyice hýzlandý.Dýþarýya koþtu,avazý çýktýðý kadar baðýrmaya baþladý!Oraya buraya tekmeler savurmaya baþladý.Kerem'in boklarýný tekmeledi,tekmeledi..
...
Zeynep Aba'nýn zihninde akan bu olaylarýn sonrasý da var elbette.Ama Zeynep Aba zihninde filmi daima burada bitirir.Film kanlar içinde iki ceset ve gözleri yaþlý bir kadýn sahnesiyle son bulur.Sonra cezaevi günleri baþlar.Deniz kýyýsýnda bir cezaevinde türlü olaylara þahit olur,hepsini unutur,hiçbirini,kimseye anlatmaz.Ama komþu kýzýna yazdýðý mektuplarda,cezaevinden kaçmayý düþündüklerini,fakat kendisinin son anda vazgeçtiðini anlatýr.Yaðmurlu bir günde kaçmaya çalýþan arkadaþlarýnýn cezaevinin bodrumunda su baskýný sonucu boðulduklarýný da anlatýr.
Mahalleli Zeynep Aba'nýn öyküsüne eklemelerde bulunur.Zeynep Aba'nýn kocasýna bu kadar büyük bir kin beslemesinin sebeplerinden birisi de,kocasýnýn,evdeki öküzleri kendisinden habersiz satmasýdýr.Bir gün bu haberi alan Zeynep Aba çýlgýna döner,silahý kaptýðý gibi tarlada çalýþan kocasýna koþar.Tarlada,çardakta,yine,kocasýyla sevgilisini yakalar.Zeynep Abu deliye döner,çeker ikisini de vurur.Bu da yetmez,kocasýnýn cesedini ateþe verir.Sonra cezaevinin yollarý görünür.
...
Ben Kerem'den en son bahçe duvarýna iþerken ayrýldým.Zeynep Aba'yý da pencerede yine dalgýn dalgýn,kederli kederli tütün içerken býraktým.

Uzun yýllar sonra bir akraba ziyaretine gittim Keremler'in mahallesine..Akrabalarýn aðzýný aradým.Zeynep Aba'yý,Kerem'i,ailesini sordum.Zeynep Aba öleli çok olmuþ.Kerem'in annesi de ölmüþ.Büyük abisi þehirde iyi bir iþ bulmuþ,evden ayrýlmýþ.Ablasý muradýna ermiþ.Evde babasý ve abisiyle kalakalmýþlar.
Ama babasý çok geçmeden Orta Asyalý,orta yaþlý bir hanýmla evlenmiþ.Fakat babasý evlenince mahalleye bir hareketlilik gelmiþ.Mahalleye sýk sýk taksiler girip çýkýyormuþ.Taksilerden inen kýzlar Keremler'in eve gidiyormuþ.
Benim mahallede olduðum o gece kendim de gördüm ki anlatýlanlar doðru.Taksiler geliyor,içlerinden genç kýzlar iniyor,Kerem'in babasý ve abisi kýzlarý kapýlarda karþýlýyor.
Mahallede olduðum o gece dýþarýda bir gürültü koptu.Dýþarýda birisi avazý çýktýðý kadar baðýrýyor,aðza alýnmayacak küfürler ediyor.Pencereye koþtum.Kerem...
Saða sola yalpalýyor.Kerem büyümüþ,on sekizine gelmiþ.Delikanlý olmuþ.O gece içki içmiþ,sarhoþ olmuþ.Kerem baðýrýyor:
'-Ulan siz birisini iki kiþi beceriyorsunuz!!Gün gelecek ben ikisini kendim becereceðim!'
Neye uðradýðýmý þaþýrdým!..
Ortada yine bir ahlaksýzlýk dönüyor.Kerem de bu ahlaksýzlýktan bir pay peþinde.Sonra Kerem bahçelerine yöneldi,kendi kendine söylenerek.Usulca salýndým sokaða,Keremler'in bahçesini görebileceðim bir yere iliþtim.Kerem söylenmeye devam ediyor.Bu bahçede bir lanet mi var?Neden bir asýrdýr hiç huzurlu olmamýþ?Bir büyü mü var burada?Birileri gelip burada,iþte tam bu bahçenin orta yerinde kocaman bir kazan içinde,ne kaynatmýþlar,hangi büyüleri yapmýþlar!?
Zeynep Abu bir þovalye miydi?Doðru mu yapmýþtý?Burda,bu bahçede,eski zamanlardan kalma,çok güçlü bir büyü olduðunu o da düþünmüþ müydü?Yaptýðý bugünü deðiþtirdi mi?Bugün olanlar yine olur muydu;Zeynep Aba ahlaksýzlýða,haksýzlýða tabancayla,Çakýrcalý gibi efelenmeseydi?Ne deðiþti?Torunu þimdi ne istiyor?Farkýnda mý?Bir kuþak çatýþmasý mý yaþýyoruz ne?..Zeynep Aba'nýn tabancasý,Kerem'in sokak ortasýndaki baðýrýþlarý..Nasýl olmalý?
...
Kerem söylene söylene fermuarýný açtý,þöyle bir bahçe duvarýný suladý,týpký eski günlerdeki gibi..Gök gürüldüyordu.Tek tüm yaðmur atýþtýrmaya baþladý..Kerem olduðu yere oturdu.
Yaðmur hýzlandý,Kerem'in gözleri yaðmur sularýnýn sürüklediklerine takýldý..Yaðmur sularý Zeynep Aba'yý sürüklüyordu,öküz paralarýný,Kerem'in sidiðini.Köpük köpük kabardý yaðmur sularý..Yaðmur sularý kendine bahçede yollar açtý.Yaðmur sularý Kerem'in çaresizlikten döktüðü gözyaþlarýný da sürükledi bir ara..