Geceye uzanýrsýn ama, ellerine düðümlenmiþtir bulut kelepçelerin... Her buluttan göðsüne tozutan mavilikler akýþýndan anlarsýn senin þarkýnýn söylendiðini. Þarkýný baþlatan bir günbatýmý aðlayanýnýn kýzýlýmsý bir ezgiye sezinlendiðini ya da belki kayýp bir çocuðun sanrýlandýðýný ya da bir deliliðe doðru akan aheste bir duruþun ötesine aniden geçen albatroslar kadar algýlandýðýný... Sözlerim nafile bir sesi olurken içimden geçen pervasýz ama mahçup gökyüzü parçalarýnýn... Bulut, göze gelse yaðmur olur, göz buluta gelse... desem devamý gelecek hatta oldukça hüzünlü bir noktaya ilerleyen bir tekerlemeler dizisi gibi arka arkaya aptal bir ezber olarak tekrarlanabilecek bir yavan hikaye olup da yine kendi sonunu okuyanýnýn gözünde tekrarlanan bir boþlukmuþ gibi, dönen rüyaymýþ gibi görünecek.... Ya da.... Buluta uzanýrsýn ama, ellerine düðümlenmiþtir söyleyeceklerin...

Yeþil tepeden süzülerek gel, bakýþýna uzayacak serin gölge…

ve