Dünyaya geldiðinden, dünyada bulunduðundan, dünyadan gideceðinden hoþnut olan bir kimse görmedim. -Namýk Kemal |
|
||||||||||
|
Bütün bunlarý anlatmamýn, anlatmaktan öte anlatýrken bir türlü sýkýlamamamýn manasýný kavrayamýyorum. Ýçimden çýkmak isteyen bir güç var, bir baský, baþ aðrýsý veya titreme veya gözlerinin içinin acýmasý gibi. Düþünmekten yorulduðum için tüm bunlarý bir yerlere aktarmak, bir su birikintisine atmak, karýþtýrdýðým çorbanýn sýcaklýðý içinde kaybolmasýný izlemek veya çaldýðým kapýlarýn arkasýna kilitlemek istiyorum. Daðýnýk bir oda. Tam manasýyla karmakarýþýk. Pembe örtüler ve maskara izleri. Duvarda gecenin bir körü fýrlatýlan kumandanýn siyah izi. Yataðýmda yatamamaktan; oysaki yatmak içindir yatak, her manasýyla yatmak için, uyursun içinde veya seviþirsin- yatamamaktan ama oturmaktan hiç kirlenmeyen çarþaflar. Yaslandýðým duvarýn soðuk dokunuþu. Pavese sözleri, içimi kýyan. Çocukluk anýlarý, her hafta dedemle gittiðim kasap –kýyma makinesine takýlýrdý gözlerim, garip bir alet, hala da sevmem görüntüsünü, hiç ‘birim!’ diyemediðim ip atlamalar, gül bahçesine kaçýnca patlayan toplar, karýnca hapsetmek için kullanýlan kahve fincanlarý, pril ve fýndýk tozunu karýþtýrýp buzluða koyunca ne olacaðýný merak etmek, hayatýmýn bir bölümü aydýnlýk sayýlabilecek böyle hatýralarla kaplý, aklýma geldikçe birden rahatladýðým, bir meyve bahçesine gitmek istediðim anlar, ama neticede tüm bu güzel anýlar bir türlü beni kaðýt parçalarýna yazdýðým sözlerden, yataðýmýn baþucunda sýrýtan tek gözü kör adamdan, düþüncelerimden, bir türlü hayata gülmeme izin vermeyen düþüncelerimden sýyýramýyor. Gitme fikri, örneðin, gitme fikrinden hoþlanmýyorum, hesabý ödeyip montlarýný giydikten sonra yerlerinden kalkanlar, ayrýlýp evlerine giden sevgililer, bavul toplayanlar, sabahýn köründe uyanmalar gitmek için, el sallamalar, son öpüþmeler, son kez edilen, karþýndakinin aklýnda kalmasý için sonsuz çaba sarfedilen sözler, hüzün mü mutluluk mu anlattýðý belli olmayan ifadeler, arkana hiç bakmadan binilen taksiler, tüm bunlar, tüylerimi diken diken eden uðursuz laflar, hareketler, aklýma çivi yazýsý gibi çakýlan hatýralar, hepsi bana sadece birkaç dakikayý anlatýyor aslýnda, günler geçiyor fazla bir iz býrakmadan, yaþamaktan anladýðým bu benim sanýrým, dakikalar, kaldýrýmda gördüðüm küçük bir toka, tek saç telimin döküldüðü bir küvet, iki dakikalýk bir baþ dönmesi, iki damla gözyaþý. Gülerken aynaya baktýðýmda bazen küçük dalgalanmalar görüyorum gözlerimde, gülümseyen dudaklarým ve gözlerim ayný kiþiye ait deðillermiþ gibi sanki; sonra birilerinin dudaklarýmýn gülümsediðini görürken, gözlerimin aðladýðýný fark etmesinin zor olduðunu düþünüyorum, zor, belki de en zor olan buna katlanabilmek. Çünkü ben iki yüzümü de ayný þekilde, ayný anlayýþla kabul eden bir insan aradým, her zaman aradým, hatta aradýðýmý bulduðumu anlayamadýðým için test ettim gözlerimle, gülerken aðladým, aðlarken güldüm, kendim olmayan birini yarattým gözlerimin arkasýnda, insanlara saldýrdým, sonra sarýldým, sonra kendimi de kaybettim ama bir önemi yoktu bunun. Nefes aldýðým her dakika mutlu olmamý istediler, olmasam bile öyle görünmemi, çünkü tam tersi sýktý onlarý, bunalttý, yük oldum üzerlerine, gözlerimin arkasýndakini saklayamadýðým için dayanamadýlar bana, gitmemi istediler, suçladýlar, küçük, iþe yaramaz, gerizekalý biri olduðumu düþündüler; ben gözlerimdekiyle baþa çýkamazken, kalbimi de yaraladýlar, onlara daha çok saldýrmam, daha çok, her gün biraz daha çok yanmasý gözlerimin, her gün üst üste koyup tek bir tekmeyle savurduðum taþlarýn giderek artmasý, ve toplamanýn güçleþmesi yavaþ yavaþ, hepsi, aslýnda baþýndan yanlýþ anlaþýldýðý ve durdurulamadýðý için giderek büyüyen, gözlerimden dudaklarýma da sarkan bir var oluþ acýsý yüzünden oldu. Bir acý, eksiklik. Öyle yayýldý ki vücuduma, onu her hangi birinden saklamam imkansýzlaþtý, saklayamadým onu, hepsini kustum, tanýdýðým, tanýmadýðým insanlara, en çok da beni yargýlamayacak, bana engelleyemediðim bu þey için kýzmayacak, konuyu deðiþtirmeyecek, her þeyi halýnýn altýna süpürmeyecek birilerine. Bu hikayeye bir baþ bulamadým yýllardýr, ne zaman baþladýðýný anlayamadým, kendimi yorganlarýn altýna hapsettiðim günler, kýmýldamadan durduðum saatler, sesler, görüntüler, tüm bunlara raðmen içimde beslediðim saf bir çocuk, erik aðacý çiçeklerinin fotoðraflarýný çeken balkondan aþaðý sarkýp; yüzünü rüzgara dönüp dakikalarca duran, gülümseyen, yavru bir kedi görünce konuþan insanmýþçasýna, maskeler, maskelerin arkasýnda kuliste ayakta duran küçücük güvensiz bir kýz, küçücük koca kalpli zavallý kýz çocuðu. Çýrýlçýplak. Dakikalar. Her zaman dakikalar. Dakikalar içinde, gözlerim, dudaklarým, kalbim; iç içe, darmadaðýn, paramparça.
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © peri sim eldivenoðlu, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |