"tüm vurdum duymazlýklar yerin dibine girsin"

yaðmur yaðýyordu..
biraz terddütlü hayattý yaþanýlan
sonrasý meçhul..
sonrasý müntehir..

yamalý asfaltlardan geciyordum..
kýrýlgan aynalardan süzülen endam
vurmuþtu büyüttüðm serçelerimi

nasýl olurdu ki ama
nasýl...
yýkýlmak bunca kolay olmamalý..
feth ettikten sonra
hayberi..
taifi..
medineyi..

þuuraltýmda bir yanardað kývranýyor oysa..
patlamaya hazýr bir bomba gibi..
zincirlere güvenmek boþunaydý..
boþunaydý bütün gece tutunmak hayallere
yollarým uzuyordu durmadan..
yollarým..
ömrüm..
saçlarým..
gecem..
uzuyordu nedense..

kýrkikindi yaðmuru beklemek nafileydi ..
bozkýrda yetiþirmi yani gül-i zar
bu katre katre hüzün..
bu binbir geceden arta kalan acý..
korkarým yarý koyacak ömür sermayemi...

ne varsa yaþanýlan..
yaþandý sanýlan ne varsa aþka dair..
batsýn yerin ta en dibine
yoktu çünkü..
her aþk yalancýydý..
soðuktu yüzü..
muhayyeldi..
faniydi..

oysa yaþamak vardý..
herþeye inat..
"dört elif miktarý" çekilen bir nefesle..
yaþama vardý oysa..
bir "meryem" suresi masumiyeti ile..
kýrarak tüm yapmacýk olanlarý..
ve en hassas yerinden yakalayarak hayatý..
yaþamak vardý..
"ve'l asr
innel insane le fi husr"
deyip
kýrmak vardý
aþkýn yalancý
soðuk
patavatsýz putlarýný..
..
ve hala
var..
zira..
"O"
var!!
..


.firak yangýný
.mart..
.soðuk,gece..

Mustafa Meriç