Merak ediyorum, bir tek ben miyim acaba, aradýðý þeyi elini attýðý ilk cepte bulamayan? Bulduðu deðersiz, ararken kendini kaybetmiþ, düþüncelerin kuytusunda, aradýðý olgunun, aradýðý mutluluðun bile gerçekliðinden þüphelenen bir tek ben miyim acaba merak ediyorum. Sanmayýn büyük beklentilerim var hayattan, sanmayýn nehrin akýþýný deðiþtirmek, tatlý su balýðýný denizde yetiþtirmek istiyorum. Sanmayýn pahalý endiþelerin peþinden koþuþturan bencil, egoist, cimri hayallere sahibim, sanmayýn doyumsuzluðun sýnýrlarýndaki tellere takýlýyorum. Hayal kýrýklýklarý içinde savrulan günlerden sadece demli bir nefesin ve sýcak bir tebessümün getireceði masumluðun huzurunu istiyorum. Bir arayýþ bir beklenti; sorgusuzca çekip giden hayýrsýz zamana, kaybolmuþluðun cesaretine sýðýnan verilen sözlere inat bütün gerçekliði ile yaþayan, terk etmeyen duygularýn güvenilir yaðmurlarýnda ýslanmak istiyorum…
Belki de çok þey istiyorum zamanýn acýmasýzlýðýndan. “Yaþ otuz beþ yolun yarýsý eder” diyen þairin bile bir sene sonra terk ettiði þiirini düþündüðüm zaman aslýnda beklentilerimin denize yaðan bir yaðmur damlasý kadar kifayetsiz, havasýz bir odada ciðerlerindeki nefesin bitmesini bekleyen bir canlý kadar çaresiz kaldýðýný anlýyorum. Kabullenemiyorum tükenmiþliðin çaresizlik kokusunu, ‘‘o küçük serzeniþlerin, asýl duygularýn üzerine sývayarak avuttuðu anlarýn geçiþtirici huzurunu istemiyorum.’’
Ama unutuyorum bazen þairin terk ettiði þiirinin hikâyesini, yeni yeni þiirler yazýyorum hayata mürekkebimin ucu ucuna yeteceði, yeni yeni deðerler veriyorum anlamsýzlýðýma, duygularýmýn yetiþtiði kadar. Aldýrmýyorum kimseye, insanlarýn kabullenmiþliðine, doðanýn terkedilmiþliðine, geçmiþin bitkinliðine, geleceðin o pas kokulu beklentisine, aldýrmýyorum… Kendi deðerlerimle anlam katýyorum hayata, geçmiþimin deðerleriyle. Etiðin bile modernlik anlamýna geldiði zamanýn akrebi ile yelkovaný arasýndaki farký göremeyen insanlara kýrgýnlýðýmý dile getirmek bile istemiyorum. Düþüncelerimde doðrulanýr gibi oluyorum bazen, tam buldum galiba derken kaybettiðimi, aynanýn karþýna geçtiðim zaman bakamadýðým yüzümden anlýyorum. Ve aklýma yalnýz kalan þiir geliyor. Terkedilmiþliðin þiiri, hayatýn þiiri, gerçekliðin þiiri. Yanlýþ anlamayýn ölüm deðil benim korkum o zaten aþikâr, benim derdim þair deðil terk edilen þiir, umursamýyorum þiirini terk eden þairi. Terk ediyor düþünceler duygularýný, geçmiþlerini, geleceklerini, nefretlerini, öfkelerini, sevinçlerini, sevdiklerini, sevildiklerini, çocukluklarýný ve ne yazýk ki en sonunda kendilerini bile terk ediyorlar. Ben ise aldýrmýyorum, derinliklerde terkedilmiþliðin gerçek öyküsünü sýðdaki düz taþlarýn yalan sevdasýna tercih ediyorum... Belki de bu yüzden hep kaybeden ben oluyorum… Ama biliyorum ki kaybetmek bana kazanmaktan daha çok þey kazandýrýyor.
     O kadar çok cebim var ki; ama bir tanesi düþüncelerimi sürekli meþgul eder. ’’Elinde elma þekeri yerken tozpembe dünyasýnda, saklambaç oynayan çocuðun, çim lekeli pantolonun cebi…
Merak ediyorum, acaba orada hangi terkedilmiþliði bulacaðým …’’

Kötü Ýçerik Bildir
Gerekçe: Okumuþ olduðunuz metnin ÝzEdebiyat Yayýn Ýlkelerine aykýrý içerik barýndýrdýðýný ya da baþka bir sorun içerdiðini düþünüyorsanýz lütfen bize bildirin. Bildiriminiz anonim tutulacaktýr ve en kýsa zamanda editörlerce incelenecektir.

Söyleyeceklerim var! Bu yazýda yazanlara katýlýyor musunuz? Eklemek istediðiniz bir þey var mý? Katýlmadýðýnýz, beðenmediðiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düþündüðünüz bilgiler mi içeriyor? Yazýlarý yorumlayabilmek için üye olmalýsýnýz. Neden mi? Ýnanýyoruz ki, yüreklerini ve düþüncelerini çekinmeden okurlarýna açan yazarlarýmýz, yazýlarý hakkýnda fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloða geçebilmeliler. Daha önceden kayýt olduysanýz, burayý týklayýn.

 

---

ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.

---

Yazarýn deneme ana kümesinde bulunan diðer yazýlarý...
	Yamalý Yürekller
Yazarýn diðer ana kümelerde yazmýþ olduðu yazýlar...
	Efsun (Büyü) [Þiir] Ýlk Öpücük [Þiir]