Ýþ hayatý, aile, toplum, kurallar, kariyer, para, hýrs...

Ýþ hayatýnýn doruk noktasýnda anne ve babasýnýn ölümünden sonra hayatý deðiþmeye baþlayan baþarýlý bir kadýn.

Neye göre , kime göre baþarý? Yaþamda gerçek baþarý ne?

Film iki bölümde incelenerek belki de bu sorularý kendi kendimize tekrar tekrar sormak mümkün. Filmin ilk bölümünde insan – mekan arasýndaki baða deðinerek; iþ kadýný Irene ile aile yadigarý 30 yýldýr görmediði evi arasýndaki iliþki, geçmiþle hesaplaþma, kendi varlýðýný sorgulama ve bir kayýpla gelen kendini bulma süreci anlatýlýrken; ikinci bölümde ise insan - insan kavramý kullanýlmýþ. Belki de filmin ikinci bölümü olarak tanýmlayabileceðimiz bu bölüm küçük hýrsýzlýklarýný, büyük mutluluklar haline getiren Benny ile iþ kadýnýndan azizeye dönüþecek olan Irene’in karþýlaþmalarý ile baþlýyor.

Tek düze yaþamýmýz ruhumuzu ne kadar doyuruyor, Maddi tatmin nereye kadar...


Filmde kullanýlan tanrý, din kavramlarý belki de birer sembol filmin asýl derdi iyi ve kötüyü keskin hatlarla ayýran temel kurumlarý sorgulamak. Filmin, kesinlikle güldürmek, korkutmak, heyecanlandýrmak gibi bir amacý yok belki de bu yüzden popüler sinema izleyicisi filmden beklediði keyfi bulamayabilir. Filmin anlatým biçimi dýþýnda oyuncu yönetimi seçimi, çekim yapýlan mekanlar, kullanýlan ýþýk seçimi gerçekten etkileyici. Müzikler tüm Özpetek filmlerinde olduðu gibi ön planda.

Hamam, Cahil Periler, Harem Suare, Karþý Pencere gözümde farklý birer yerde olsa da bu film insanýn silkinip, kendine gelebilmesine sarsýlýp duygulanmasýna yüreðinin içinde bir sýcaklýk hissedebilmesine kabuðundan sýyrýlmasýna yarýyor diyebilirim.

Ferzan Özpetek “eþcinsellik” olmadan film yapamýyor diyenler bu kez yönetmen, filmin baþrol oyuncusuna aþýk olmuþ, bu yüzünden Irene’i (Barbora Babulova) öpüþtürmemiþ , seviþtirmemiþ deseler de, film sinemada cinsellik olmadan da insana duyulan sevginin anlatýldýðý güzel bir örnek...

Kýsaca Ýtalyan sinemasýnýn Oscarlarý olarak bilinen David di Donatello ödüllerinden En Ýyi Kadýn Oyuncu ve En Ýyi Sanat Yönetmeni ödüllerini alan "Kutsal Yürek" izlenmeye deðer.

Ferzan Özpetek’in de söylediði gibi; “Umarým hoþunuza gider.”



Ömür Ýsfendiyaroðlu
24.11.2005

http://www.cuoresacro.com/