Ýnsan özgür doðar, ama her yaný zincire vurulmuþtur. -Rouesseau |
|
||||||||||
|
Yazdýðým bu defter, bir yýlýn en yorgun anlarýnýn en uzak anýnda karalanmaya baþlanmadý. Henüz takvimlerden sen yoksun yapraklarý uçurulmadan, henüz ellerimin daha bir üþüdüðünü fark etmeden; henüz geçmeden sen yoksun alt yazýlarý güneþin doðuþundan batýþýna izlediði yollardan, yaðmurun süpürdüðü rüzgârdan, rüzgârýn dokunduðu feri kaçmýþ göz yamaçlarýmdan… baþlamýþým yazmaya. Yani tarih yerinde bir not aramak gerekirse, sen yoksun diyorum çok da konuþmanýn lüzumu yok susuyorum. Ýþte; söz kalemde baþladý kalemde devam etsin, ister kalem sussun kâðýt konuþsun, ister kalem aðlasýn mendil olsun sayfalar, ben susuyorum... Öylesine bir sayfadayým, ne çok yýkýk ne de henüz ömrünün baharýnda bir delikanlý çevikliðinde satýrlar. Gözlerim bozukluðuna bozuluyor ama öylesine bir sayfadayým beyazlýk okunuyor satýrlarda hecesiz. Üstünde küçük bölmeler, küçük ayrýntý denilen göz ardý vakalarý, hepsi zindan gibi hepsinde bir ben kilitli. Tarih sormak için kimse de yok; sadece takvimlerin yalancýlýðýný üstlenen bir ben. Tarih sormak gerekirse bir sen yoksun düþüyor aðzýmdan son yaprak misali son dalda, son solukta. Zaman yok. Nerede? Kim çaldý? Soruyorum kendime. Bir isim söylemek geliyor içimden, bir vicdan azabý vesilesi, bir isim söylemek geliyor içimden ama; sen yoksun… Bir ben alýþtým diyorum kendime bir de ben alýþtým deðilim diyorum alýþamazdým bu haller üzerinde yürümeye. Bir senden yoksunum ben böyle bir çaðýr gelirim yanýna: benden yoksun! diye çaðýr beni. Yanýnda yine senden yoksun yine senden bir sen. Yoksun kalsam da yanýnda yine senden yoksun ama sen yoksun… Bir yapraklar düþer bir de sen yoksunlar. Bir aðaçlar bir ben... Üstü üstüne vurulsun bütün adýn yazýlý olanlar ben hepsini taþýyorum kendi diyarýma. Üstüne kapak koymuyorum bir resim arýyorum ama; sen yoksun… Ben þimdi; hani bilinemez vardýr ya iþte onlardayým. Ne bir ikram ne güler yüz, ben emin olduðumda olsam þimdi... Bir fincan tebessüm varsa akþam istemeye gelelim ama; sen yoksun... Bir mola verme yerim kalmadý. Bütün (g)özleme kulelerinde silahlar bana doðru; dursam ve aniden vurulsam mý acaba? Ölümün acabalýsýda mý çýktý diyorum kendime... yoktu... ve sen yoksun... Bir yokluk ancak bu kadar yok olabilirdi. Bütün perdelerde perdeleme kendime, kendimi unutturma çabasý içinde. Bir varlýk arýyordum cevapsýz aramalardan olmamasý dileðiyle ama; sen yoksun… Ceplerimde çakýl taþlarým aðzýmda pazar aðzý. Umut... Bir umut acaba deðiþir misin bir ümitle hepsini ve cevap beklemeye koyuluyordum... Hastanýn sabahý özlediði kadar aþkla; þeytanýn günaha olan zaafýyla... Bekliyordum... Bir cevap; sen yoksun... Tarih: Sen Yoksun... Ýmza: Sen yoksun... 29.12.2005
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Eren Eymen, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |