Ýki özne bir yüklemdik. Yine de eksiktik.Sen bir özne daha dahil ettin cümlemize. Ben düþtüm sonra, iki kaldýnýz. Nasýlsa devrik bir cümleydik. Ne süslü
kelimelerdik, ne de bir anlam yüklendik. Geçmiþ zamanda baþladýk yazýlmaya, þimdiki zamana yenildik. Biz iki özne bir cümleye yetemedik. ikimiz bir olup ta
bir yükleme denk gelemedik. Þimdi ayrý hikayelerin ayrý cümlelerinde, ayrý sevdalarý taþýyoruz anlam diye. Nesne acý, yüklem ayrýlýk. Sen ihanete eþ anlam, ben kendi cümlesinde kaybolmuþ gizli özne....