Bir varmýþ
bir yokmuþ.
Develer tellallýk edip satarken develeri,
bir benim babam varmýþ,
bir de bir zatýmuhteremin pederi.
Benim babam,
dazlak kafalý ufak tefek bir adam.
O bir zatýmuhteremin pederi
Ýkinci Sultan Hamidin
meþhur hýrsýz seraskeri.
Benim babam,
dolu koymuþ
boþ çýkmýþ,
bütün ömrünce çevirmiþ simsiyah defterleri.
O, bir zatýmuhteremin pederi -
Yemen çölünde açlýktan ölenlerin
suyundan, ekmeðinden çalarak,
kumun üstüne akan kandan
yüzde yüz komisyon alarak
han, hamam, apartýman yapmýþ...
Ey zatýmuhterem!
Þaire, "Kýsa kes, diyelim, sözlerini!"
Ölmüþ sizin serasker
peder.
Benim de babam öldü.
Ve dünyaya yummadan evvel
ýþýklý çocuk gözlerini
siz onun yanýndaydýnýz.
Son beþ papelin hesabýný vermeden ölmesin, diye
kalbinin atýþýný saydýnýz.
Tutmuyordu babamýn öpülesi elleri.
O eller..
Babamýn gözleri artýk
simsiyah defterleri göremiyordu...
Fakat yine siz haklýsýnýz:
o gündü hesap günü.
Taktýnýz tenezzülen kendi elinizle siz
bir ölünün burnuna gözlüðünü,
beþ papelin hesabýný istediniz.
Ýþte o hesabý þimdi ben veriyorum.
Size bir tokat
borcum vardý.
Dikkat!
Kolumu geriyorum.
Ýkimiz karþý karþýyayýz.
Sizin peder ölmüþ.
Öldü benim babam.
Karþý karþýya kaldýk iki meþhur adam.
Benim þöhretim nerden gelir,
ben neyimle meþhurum -
-MALUM!.
Size gelince:
sizi meþhur eden þey:
hýrsýz bir babanýn kanlý altýnlarýný çalan
hýrsýz bir oðlun parasýdýr.
Sizin þöhretiniz:
lanetle dolu bir yükün
çuval darasýdýr.
Þöhretiniz:
kývrak çengiler, büyük kemancýlar veren
çingene çadýrlarýnýn yüz karasýdýr.
Ýnanmazsanýz eðer,
karýþtýrsýn alim efendiler
kalýn yapraklý kitaplar gibi seneleri:
anlarsýnýz ki, Edirne boyu
çingeneleri,
görmemiþtir soyunuz gibi bir soyu...
Bir varmýþ
bir yokmuþ.
Develer tellallýk edip satarken develeri,
bir benim babam varmýþ,
bir de bir zatýmuhteremin pederi.
Ey zatýmuhterem!
Ölmüþ sizin serasker
peder.
Öldü benim babam.
Karþý karþýya kaldýk
iki meþhur adam...