Þiir Yazmanýn Güçlüðü Üzerine


"Heykel" demiþ, Baþkan Melih Ulus'taki "büst"üne.
Güvercinler yiyip- içip "konuyorlar" üstüne"

13- 18 Kasým 2005 arasý Ankara'dayým..."ve Ankara'da ilk þiirimi de yazdým..." diyorum bir dosta... "Çok iyi ama bence þiire fazla dalma..." diyor. "Ulus'taki Atatürk Anýtý'nýn orda, birilerinin deyiþiyle "Heykel"in orda güvercin yemleme yeri yapmýþlar, yem satýcýlarý ve atýcýlarý var, ben yeni gördüm ve de yadýrgadým. ", "Yok hocam, ilk ve son belki de

..." , "Gördüðüm manzara karþýsýnda esin geldi aslýnda; yalnýzca "konmuyorlar" baþka iþler de yapýyorlar güvercinler..." diyorum. "Þiir yazaný oyalýyor ve fazla da önemsenmiyor gibi gelir bana... çok gençken tutturursan ne ala... Melih Gökçek inadýna Ali Þahin þair oldu derim sonra... diye takýlýyor.

13 Kasým 2005 Pazar günü uzunca sayýlabilecek bir otobüs yolculuðundan sonra Aþti'de inip Ankara'da okuyan kýzým ve bir arkadaþý ile birlikte bir pastanede biraz nefes alýp bir-iki çaydan ve azýcýk bir þeyler atýþtýrdýktan sonra kendimize geliyoruz.... Onlar fazla kalmýyorlar dershaneye gitmek üzere ayrýlýyorlar, eþimle ben bizi karþýlayanlarý uðurlayýp biraz daha soluklanýyor ve Ankaray'a doðru yola çýkýyoruz az sonra. Taþralýlýðý belli ediyoruz, biraz aðýr davranmadan mý, nedense 2 kiþi 3 biletle ancak geçiyoruz, bariyerleri... Neyse bir önceki geliþimizde olduðu gibi Metro'ya Ulus yönünde aktarma iþinde olsun yanlýþ yöne gitmeden biletsiz geçiþi gerçekleþtiriyoruz bu kez... Kalabalýkta bir genç yer veriyor eþime, "oh!... diyorum, bana yer veren olmadý bu kez, kýzlarýn "emmi" demesine alýþamadým henüz...

Ulus'a geliyoruz, sýrtýmýzda küçük de olsa birer çanta olduðundan ÝLKSAN Öðretmenevi'ne giden en kestirme yolu seçmek üzere çevreye bakýnýyorum. "Ýstiklal Caddesi, 19 Mayýs, Gençlik Parký... derken araþtýrýyorum bir aralýða doðru yürüyoruz, "Ulus'taki Atatürk Anýtý"na çýkýþý ararken "Heykel" yazýsý iliþiyor gözüme: Kafamda bir þimþek, "Heykel demiþ, baþkan .... , Ulus'taki "büst"üne... diye bir "Þikayetname geçiyor usumdan o an... Atatürk haftasý , ve de kafamda O Yüce insan... Dalgýn, düþünceli hafif bayýra doðru týrmanýyor, Ankara Palas'ý ve ilk meclis'i geçerek "Heykel!..." in önüne geliyoruz, biraz soluklanmak üzere çantalarý býrakýyoruz, yazdan kalma olmasa da güneþli bir güz günü... Boþ, amaçsýz dikilenler, telaþlý yürüyenler, taþýtlarýn insaný çýldýrtan gürültüleri... Büyük bir güvercin sürüsü, orda iki yem satýcýsý ile birkaç yem atýcýsý... Yemi yiyen güvercinler, arada bir havalanýyor; Ata ise, büyük bir azametle oturuyor atýnýn üstünde ama o da ne, güvercin barýnaðý olmuþ anýtýn üstü, buna kim, neden izin veriyor anlamak olasý deðil... Seyyar kovalayan zabýtalar zaman mý bulamaz, emir mi beklerler acaba diyorum ve çok yadýrgýyorum karný doyan güvercinlerin anýtýn üzerine" def-i haceti"ni... O an, ilk dizenin ardý da geliyor: "Güvercinler yiyip içip ............. üstüne" diyor; sonra boþluðu "konuyorlar" diye düzeltiyorum!...

Ýlk anda "Metro'nun yapýlýþý, açýlýþý... Büyük Þehir Belediye Baþkaný Melih Gökçek'in üst üste birkaç dönem baþkanlýðý canlanýyor gözümde... Bir de "Sanatýn içine, baþka bir þey yapamadýðý için tükürmekle iktiza eden baþkan imajý veriyor bu esini... (Ama ne yazýk ki O'nun yapamadýðýný Tarihi Ankara Kalesi üzerine birileri yapmýþtý önceki gezimde üzerine basmaktan son anda kurtardým, Bu bakýmsýzlýðýn sorumlusu kimse gerçekten büyük bir vebal altýnda... O burçlarýn, mazgallarýn durumýunu hiç mi bir yetkili görmez, bir masaya 40 kiþi oturtup maaþ ödeyenler, oraya 8'er saatten 3 vardiya 3 bekçi koyamazlar mý?) Sonra "büst" sözüne takýlýyorum, Ulus'taki Anýt "büst" deðil elbette ama ne yapacaksýn ki baþka türlü de kafiye tutturmak olasý deðil, ya da ben bulamadým... Amma da zormuþ þairlik diyorum kendi kendime... Sonra þiirde anlam geniþlemesi, sözcüklerin imgesel kullanýmý, çaðrýþýmlarý falan gözümün önüne geliyor, anlamý çözsün okuyucu diyorum ve "Ata'ya Þikayetname" mi noktalýyorum... Hem de birileri belki bu "beyit"i sanat olarak görmez de þiirim içine edilmekten kurtulur diye de teselli buluyorum...


Ali ÞAHÝN