ayazýn yaktýðý bi ten,
aynada bronz yüzüm.
aynalarda olup biten,
bronz rujlu son sözüm.

ölmem gereken bi zamanda, olmamam gereken bi yerdeyim.
azrail yanýbaþýmda, bit pazarý iþi olmayan bi yaðmurluk üzerinde, sýçrayacak günahlarým ona ulaþmasýn diye. duvarlara kýrmýzý boya. kendi ölümümü izlemekteyim.

önce doðum diyor.
görüyorum.
35 mm bi film þeridi gibi 35 mm karelik yapýþkan, akýþkan bi sývý kütlesindeyim. karekterim üzerime yapýþtýrýlmýþ, kaderime akýþmam saðlanmýþ.

önce doðum diyor.
bakýyorum.
bu ancak annem olabilir diyorum. onca acýya onca sancýya raðmen kimi kim böyle koklayabilir. anlatýlanlar geliyor aklýma.
---bi süt kokusu alacaksýn. ilk açlýðýnda sevgiye. o merhamati öðreneceðindir---

önce doðum diyor.
sýzlýyorum.
bir adam. yaþlar dökülürken gözünden, gülümseyebilen. bir fidanýn tanrýya dua sý gibi açýp kollarýný; minnetini ödeyen. sonra öðretilenler geliyor aklýma.
---bir adam göreceksin gözlerini açtýðýnda. sonra sonra senin, süperman diyeceðin---

önce doðum diyor.
aðlýyorum.

sonra yokum diyor.
...

ayazýn yaktýðý bi ten,
yerde bronz yüzüm.
aynalarda olup biten,
uyanýþa önsözüm.

ben geldim?