SEVDÝM-ÖZÜR DÝLERÝM


Seni görmeden sevdim
Seni adýný koyamadýðým resminde

Ellerini ellerimde hissettim,
Gözlerini cep aynamda
Fýrsat buldukça veya bulamadýkça bile baktým
Baktýkça sevdim

Denizlerde bir küçük umut yüzdürdüm ellerimle
Bana uzak olsan da sevdim
Ýkincisi,üçüncüsü olmayacaksa da yüzünü görmenin
Ben seni yine sevdim,imkansýzlýðýnda bile.

Sana yaklaþtýkça uzaklaþtým
Uzaklaþtýkça yaklaþtým
Devrime giden bir devrimci coþkusuyla gelmek istedim sana
Özlemek istedim filmimin sembollerinde seni
Sen imkansýzsan-Demek ki; yaþamak ta imkansýz…

Rengarenk gözlerine küçük çocuk sesiyle yandým
Garip bir duyguyla baðlandým
Bir tek adýný öðrendim
Sonra soy adýný,sonra yine mutlu olabildim
Bir yasak resmin var,baktýkça içini sevdim
Bedenini deðil…

Çünkü sesin anlatýyordu tüm masumiyeti
Týpký bir savaþ altýnda yalnýz kalan bir kýz çocuðu gibi
Üçüncü dünyanýn her hangi bir köþesinde kurtuluþ çýðlýðý gibiydi
Sesini sevdim,oturmaný sevdim,yürümeni sevdim,ama emin ol kapýlmadým bedenin yanýlsamalýðýna
Özel olan bir þeydi:Adý nedir bilmiyordum

Belki saçmalýk gelir,belki mantýkdýþý
Ama ben seni zaten mantýk dýþý sevdim
Çýlgýnlýktý,belki layýðý deðildi
Ama özür dilerim,
Ýþte sevdim
Seni hala sevebiliyorsam,demek ki sevdim…