Aþka teslim yüreklere egemeniz bundan böyle. Kaçýncý ayrýlýk bu sonuna varamadýðýmýz? Kaçýncý geldim deyip beni mutlu ediþin? Kelimelerde arandý önce sorunlarýn çözümleri. Dudaklardaymýþ meðer her birinin çýkýþý.

Sökülen kilitler oldu bir kez daha. Bir kez daha barýþýn tohumlarý çiçek verdi. Büyük bir orman besleniyor içimde. Kibritinle yok edebileceðin, sevginle coþturabileceðin.

Mutluluk olsa gerek bu gülümseme kaynaðý. Hýrsýn zaferi de olabilir tabi ki, ama senin için kin beslemeyeceðim kesin. Ayrýlýklarýmýzýn sonrasý aþk ötesini yaþattý bana. Ben benden geçmiþ sadece benden beklenenler için yaþayan biri olmuþtum. Senden alabileceðim umut tükenik gözüyle bakarken…

Boþuna dememiþler ‘yarýnýn ne getireceði hiç belli olmaz’ diye. Dün uðruna üzüldüðüm günlerin acýsýný çýkarmalýyým. El ele ve daima seninle. Yok, olmaz, býrakmam bir daha seni. Bu sefer sen geçsen bizden yolunu keserim. Ne gitmene izin veririm, ne gitmeme. Varaný olmasa da bu öykünün sonsuza dek yaþamalý. Yaþatmalý en güzel halini.

Her kumrunun çifti olur ya iþte senden ayrýlýnca yalnýzlýk kederine bürünürüm týpký kumru gibi. Tek kumru nasýl baþý öne eðik durursa balkon betonlarýnda bende aþýlmaz yalnýzlýðýma boyun bükerim. Tam kaybedenlere baþ harflerimiz yazýlýyordu ki yine geldin. Yine beni mutlu ettin. Korkma git demem onca karlý havalardan sonra.

Ben seni de yaþadým, sensizliði de, sensiz senli günlerimi de. Alýþkýným gidiþlere, dönüþlere, terk edilmeye, terk etmeye. Yüreðimi kimse bu kadar acýtamadýðý gibi, bu kadar da okþayamaz.

Yastýðýný buldu uykum. Yorganým oldu huzurun. Gecenin karasýna göz yumdu þarkýlar ve gözlerim yataðýma yenik düþtü. Uyuyabilmeyi özlemiþim, yokluðunu düþünmeden uyuyabilmeyi ya da ‘ne yapmalý’ sorularýný hane hane beynimden geçirmeden uyuyabilmeyi. Öylesine özlemiþim ki yokluðunda her þeyi. En çok da seni özlemiþ gibiyim sanki. Yokluðunla yemek yerken, su içerken, yatarken veyahut televizyon izlerken; varlýðýný geri aldým bir akþam vakti. Mahmur gözlerim inanamadý bir süre telefonda arayan numaranýn senin numaran olduðuna, kulaklarým inanamadý telefonun ucundaki sesin senin sesinin olduðuna. Realite hiç bu kadar güldürmemiþti beni.

Dönüþü yok derken uzak kalamýyormuþsun meðer bana. Ýyi ki geldin, iyi ki yine geldin.

05 Mart 2006
Muðla