Artýk üç þekerli içiyorum çayýmý ve yanýnda çilekli, susamlý kurabiyelerim. Güneþin doðuþunu seyrediyorum hýzlý geçen bir gecenin ardýndan, yüzümü yýkýyorum soðuða aldýrmadan, dudaðýmý þekilden þekile sokup ýslýk çalmayý öðreniyorum, sonra bir üç þekerli çay daha...
Artýk gülümseyerek geçiyorum balýkçýlarýn önünden, seni hatýrlamak aðýr gelmiyor eskisi gibi. Artýk kimse saklamýyor sigara paketlerimi içmeyeyim diye, kimse o kadar derin bakmýyor gözlerimin içine, kimse þýmartmýyor beni senin gibi ve kimse ýsmarlama þiirler istemiyor benden. Bu sýradanlýklarmýymýþ seni bana unutturmayan ve her aklýma geliþlerinde geceleri uyutturmayan? Artýk sigarayý azalttým sen saklamasan bile paketlerimi, üstelik gözlerimin içine senden daha derin bakan baþkalarýnýn olduðunun farkýna vardým, arasýra aynaya bakýp iltifatlar yapýp þýmartýrken kendimi artýk sana deðil, bu þehre, denize , maviye ýsmarlýyorum þiirlerimi...
Artýk kimse uyandýrmadan kuþ gibi kalkýyorum yataðýmdan sabahlarý, sensizliði çaðrýþtýrmýyor odamdaki hiçbir nesne, özleminin deniz seviyesinden yüksekliði döndürmüyor baþýmý ve dalýp gitmiyor gözlerim sensizliðin en ücra köþelerine...
Odamýn duvarlarýna yazmýyorum özlem seni, artýk korkmuyorum ayyuka çýkacak diye bitmiþde olsa o masum sevdamýz ve üzerine gidiyorum aþklarýn, vakti geldi diyorum yenilerine yelken açmanýn.
Artýk üç þekerli içiyorum çayýmý ve yanýnda çilekli, susamlý kurabiyelerim. Yaðmurun kokusunu çekiyorum içime, özlemin basit ve manasýz. Yüreðimi þekilden þekile sokup sensizliði öðreniyorum. Þiirlerimi þehre, denize, maviye; en yeni özlemleri kendime ýsmarlýyorum, sonra bir üç þekerli çay daha...