"Ýþimden büyük tat aldýðýmý söylemeliyim." -John Steinbeck |
|
||||||||||
|
Neyse, az kaldý, en azýndan eve kadar býrakacak çocuk. Ne de olsa tam sekiz saattir onu çekiyorum. O kadar ödülüm olsun. Yazýkk, ne kadar sýkýcý olduðunun farkýnda mý acaba? Ýlerde o da babalarýmýz gibi subay olacak. O il senin , bu il benim gezecek. Yanýna da onunla gezebilen bir kadýn alýr artýk. Köyün en güzelini. Amaaan, banane, ben olmýycam ya ... Allahýn izniyle varsak artýk þu güzelim evime. Caným evim benim. Gelmiþ midir kýzlar acaba? En azýndan biri gelmiþ olsun yoksa kalýrým valla kapýda. Kapýda kalmak bile iyidir, burda bu çocukla oturmaktan. Olmadý, Alilere geçerim. Mutlaka evdedirler. Mezuniyet sýnavlarýný verecekler, tatil yok onlara bu yýl. E olmasýn artýk, ne de olsa tam dokuz yýldýr okuyorlar bu okulda. Geldik varlar, gidiyoruz hala ordalar...Bölümleri zordur belki. Amann, sanki benimki kolaydý da . Çalýþmýyorlar caným, sýksýnlar kýçlarýný, oturup çalýþsýnlar. Beklemesinler öyle herþeyi çan eðrilerinden. -Burdan sapýcaz. Az kalsýn, laga luga derken eve giriþi kaçýrýyorduk. Fazladan on dakika bile dayanamam artýk. Zaten beþ saatlik yolu almýþýz sekiz saatte. Hah, yaðmur da baþladý iyi mi! Bizim bu ev de Allahýn unuttuðu bir yerde. Nasýl olmasýn ki, kampüsün tam arka kapýsýnda , ögretim üyeleri için yapýlmýþ bir kooperatif site. Araban yoksa , þehirle temasý unut. Yine de çok þanslýyýz bu evi bulduk. Nerde böyle müstakil öðrenci evi. Üstelik, yan komþumuz proje hocam. Hýk desem dibimde. Ee, annemden bana da geçti biraz cinlik. -Tamam, hemen þu ev . Çok saðol ya, sana da zahmet oldu. Neydi çocuðun adý, ahmet, mehmet her ne hikmet... Ha, hikmet bravo bana. -Çok makbule geçti valla. Sagol Hikmet. -Bir þey deðil. Bu arada Hakan ben. Ahh, ne aptallýk, tabi ya, Hakan. Nasýl aklýma gelmedi. Nerden gelsin ki, kaba insan oldun sen Zümrüt. Bir ilgilenmedin. Bak, valizini taþýyor çocuk, kibarlýk ediyor. Bari sen de bir bardak çay ver teþekkür için. -Þey, kýzlar evdeyse bir çay içersin artýk gitmeden. Niye önüne bakýyor ki, aaa, yanlýþ anladý bu. Sandý ki onunla evde yalnýz kalmak istemiyorum. A þaþkýn, kýzlar evde yoksa ev de yok. Anahtarý unutmuþum. Neyse, anlatamam bu kadar detayý. Öyle sansýn. Hadi kýzlar, bari biriniz dönmüþ olun. -Tak.tak.taakkk.. Bir zil taktýraydýk þu eve. O kadar dedim, üst kattan duyulmuyor bu kapý vuruþlarý. Yumruðum acýdý be. - Bir daha mimar ev arkadaþý mý, aslaaaa. Her þey çok þýk da hepsi elimizde kalýyor kullanmaya kalkýnca. Kendi tasarýmlarýymýþ. Hah, bak, bu da kopacak þimdi. -Yoklar heralde, en iyisi ben gideyim, sen de dinlenirsin. Nerde dinlenicem, yaðmur altýnda paspasta mi? Sokak kedisi gibi kaldým ortada. Hiç olmazsa onlar araba altýna falan girebiliyor. Ben sýðmam da. -Belki de Alilerdedirler. En iyisi oraya bakalým. Hem kururuz orda biraz. Yaðmur buldu bir ahmak, eðleniyor iþte. Haydaa, ne dedim ya ben þimdi, niye taktým bu çocuðu da peþime. Sekiz saat arabada tek kelime etme, al ondan sonra çocuðu Alilere götür. Pek de utangaç. Hep yere bakýyor. Kirpikleri ne uzun. Ben de olsa ne biçim rimellerim. Bu müzik sesi de nee? Bangýr bangýr çalýyor biri. E bu ses Alilerden geliyorr...Yoksa... Aaaa, bu þaþkýnlar sýnavý verdiler galiba sonunda... -Yürü Hakan, hatta koþþ. PARTI VAR.... Tabi valizla zor oluyordur koþmak. Valla iyi çocukmuþ, hala bana dayanýyor. Yaðmurda koþmak da pek zevkli. Alilerin kapýsý sonuna kadar açýk. Ýnsanlar sýðmamýþ, heyy herkes burda, bizim kýzlar hariç. -Naber millet, neler oluyor burda, biralarý imha timi iþ üstünde .. Ha, bakýn bu da arkadaþým Hakan, o getirdi beni Bursadan saðolsun. Bize de bira var mý? - Kýzým ne diyosun, en az yüz litre bira var evde, mezun olduk mezunn... -Yok ya, atýlmýþ falan olmayasanýz, hani malum dokuz yýl olayý. -Onuncu yýl, ve mezun olduk. Takma kafayý sen eðlenmene bak. Bir elimde bardak var artýk ve ben onu hiç boþ görmedim. Ne kadar zaman oldu burdayýz, hiiç fikrim yok. Ama çok eðlendiðim kesin. Ne var sol elimde benim ya böyle sýcak sýcak? Kimin eli ki bu sýký sýký tuttuðum? Neydi çoçuðun adý Hikmet mi? Çatý mý çöktü, niye yaðmur yaðýyor tepemize? Ben halayýn neresindeyim, halay baþý kim? Hey, halay, kaldýrýma çýksak, araba farý sanki üstümüze gelen..Hadi biz halayýz gidiyoruz da müzik nasýl takip ediyor bizi? O gitarla peþimizde koþturan çocuk mu çalýyor? Elektronikten deðil miydi o ? Komik olan ne bilmiyorum ama çok gülüyorum. Nedir bu yaa ayaðýmýn altýnda yumuþak yumuþak? Biri halayýn altýnda kaldý, heyy, millet durun, halay birini ezdi...rahmetli bizim eski halay baþý, ee, yerine kim atandý, bizim sürünün baþý nerdee?? Kim çekiþtiriyor beni, elimi tutmuþ sürüklüyor, durun ya, halay nerde? O benim valiz deðil mi? Hah, Hikmet bu. Eve getirdi beni gene. Anasý bu görevi verdi ya, yapacak iþte. Ne de sert bakýþ böyle, ama yakýþtý da hani. Bi de üniformasý olsa üstünde... Gözleri koyu yeþil galiba. Ama tam göremiyorum ki, sürekli yer deðiþtiriyo suratýnda. Pencerelerde ýþýk var. Kýzlarr, ben geldimm...Kapýyý bi yakalasam vurucam da, kaçýyo meret. Ahmetcim, bi zahmet tutsan sen þu kapýyý ucundan da ben vursam. Ya da tam tersi, nasýl uyarsa sana... Herþey hareket halinde, bi sabit durun ya, kapýyý açan mimar bile sallanýp duruyor. Tamam , biþey demiycem tasarýmlarýna. Bildiðin gibi yap, ama sallanma artýk. Evin merdivenleri ne zamandan beri yürüyen merdiven oldu? Hoop, bedava çýkýyorum yukarý. Yaþasýnn, artýk uçabiliyoruummm..Midem bi garip, kýzlarrr, kovaaa..... Üfff....Baþým çatlýyorr...Ne oldu bana, sanki üstümden kamyon geçti. Bu kusmuk tadýndan nefret ediyorum. Sabah olmuþ ha? O kadar olmuþþ, peki ben niye hiç uyumamýþ gibiyim? Ayrýca dün geceyle ilgili ciddi bir zaman eksikliði var hafýzamda. Bi o boþalmak bilmeyen bardaðý hatýrlýyorum, bir de þu beni halayýmýzdan çekip eve getiren çocuðu..Hiiii!!! Hakannn.... -Günaydýnnn.... -Günaydýn, Emoþ. -Eee, nasýlsýn, seninki bekliyor dýþarda . Tüm gece baþýnda bekledi valla. Hep o tuttu kovayý. Az kusmadýn bu arada bilesin. Hatta bir ara çocuðun üstüne bile... -Emoþ , sen nediyosun, kim bekliyor? -Hem yakýþýklý, hem de çok efendi. Bravo, kedi olalý bir fare yakaladýn, kutlarým.O kadar serseriden sonra böyle bir çocuðu seçmen þaþýrtýcý ama, çok doðru, onayladým gitti. -Sakýn adýnýn da Hakan olduðunu söyleme bana.... -Baþka adý var mý bilmiyorum ama sabah kahvaltýda Hakan dedi. Funda da çok beðendi. Hatta son tasarýmlarýndan biri olan fincanýný, çay içmesi için Hakan’a teklif etti. Ama çocuk o kadar kibardý ki, bu deðerli bardaðýn sadece sahibi tarafýndan kullanýlmasý gerektiðini söyleyip Fundayý tavladý. Bu arada þanslýymýþ, fincanýn kulbu koptu, Funda az kalsýn haþlanýyordu. Kahkaha koptu geldi içimden. Ben insanlarý ne kadar da kolay küçümseyip atýveriyorum bir kenara. Belki de bu yüzden hep yanlýþ sevgililerim oldu. Çünkü gerçek iyileri anlayacak kadar sabrým olamadý hiç. Hey Allahým, sekiz saatlik yolculuk, parti, hiçbiri tesadüf deðildi di mi? Kaderdi. Ya da, anneeee, sen var ya cin gibisin. Gene beni alt ettin. Ama saðol, bu sefer iyi iþ yaptýn. Hemen giyinip aþaðý inmeliyim. Bu sefer iþi berbat etmiycem.. -Emoþ, pantalonum nerde, bana güzel bi bluz versene ordan, yakýþýklý di mi gerçekten? Ben de beðendim ya, önceleri biraz uy..Neyse, sahi kustum mu dün çocuðun üstüne?
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © zumrut sarikartal, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |