Mezarlýk Öðretisi


Sarý ve kýrmýzý yavaþtý rüzgardan
Ilýk, güneþten ve muteberdi
Ulu çýðlýklarý ilerledi mezarlýðýn ardýna
Sarýldý adeta insanýn gövdesine ýsrarla..
Sabun kokulu elleri
çekip çýkardý sizleri hem
Ey zavallý insanlar
Kuþkulu gururlu ve üzgün rahimlerden
Çýkardý sizleri hem de bakire ivecen kýzlar!
Anasýz, babasýz ve de piç.

Kýrmýzý lale çýðýrdý:

Sarý fýsýltý güdüktü
Ýniltisinde yaþamýn öldü ölecek.
Çökecek bulutlarýn yamaçlarýna, hayrandýlar.
Topraðýn üstüne ait ne varsa, konuþtular bir bir
Sevdiler, korktular, aðlayýp da güldüler; lakin deðiþmedi bin yýllardýr
Hikayesi ölümlünün, teskin etmeye çalýþtý sarý
Fakat kanmadý titreyen aðlamaklý kimyalarý etsiz kemiklerin!

Sarý fýsýltý aþýktý
Býraksalardý da uðraþsaydý nazýyla celalli bakýþlarýyla sevilenlerin
Bodur gövdesiyle resmedebilseydi silsilesini sindirilmiþ kullarýn
Olur a belki bir yere varýrdý rüzgarýn ucundaki keskin kokular
Olur a kaybettiklerimizi öldükleri yerlerden canlý alýrdýk!

Sarý fýsýltý iþte
Kapatýrdý çarpýþýnca ölümüzün acýsý gözleriyle, aðzýný
Katledilesi travmasý beynimizde, güllük gülistanlýk Tanrý iþi deðil
Yetkisizdir anlatmaz, bilir de anlatmaz köpoðlusu çaresini
Buz gibi ellerini, çürüyen berbatlýðýný dün yanýmýzda olanýn, mümkün deðil


Sarý fýsýltýydý bu
Çekti demir bileðini bir anlýðýna hayattan; kýrmýzýya öfkeli
Cevap verdi kaçamaksýz kavuþturup ellerini çýðýrarak çýðlýkla:

Kýrmýzý curcuna upuzundur
Yetkindir düþürmeye sýrtüstü sizi soðanlarýnýn dibine.
Baskýndýr sarý tarlanýn üzerine çöreklenen kýrmýzý felaketli güneþ gibi
Son söz hep ondadýr, iþi olmaz felaketle, felaketin kendisidir
Lakin tereciye tere satýlmaz!

Kýrmýzý curcuna aziz
Aþkla meþkle geçirmez vakit, bilir ki kefenleri sever, ilk beyazlýklarýyla
onlar bile kirlenirken; aþýk olmak ne kelime?
Aldatmak vardýr, gafil avlanmýþý kandýrmak, geçiþtiriverir hýzla

Açýklamak yok!

Kýrmýzý curcuna iþte
Törpüler bildiklerinizi, sýfýrlanýverirsiniz düþkün et, kemik ve derilerinizle
Soðuktur hava, sýcaktýr; kokmayasýnýz sakýn ha!
Ýþte; yetiþtirilen öðle namazlarýnýza; çökmüþ ve gevþek naaþlarýnýz.
Her biri kýrmýzýnýn eseridir, iki ýslak öpücük kalýr
dünkü sevgilinin bacaksýz seviþmelerinde.
Hep güncel bir tragedyada
Kapanýr nihayet aydýnlýk tiyatronun kýrmýzý perdeleri karanlýða
Al olan alýp gitmiþtir sizi..

Kýrmýzý curcuna bu.
Büker çelik gövdesini maðrur salýnarak, kapatýr hileli;
Çözemezsiniz, kapatýr homurdanýp kanlý yapraklarýný
Ve her bir kapatýþýnda her yapraðýný; birisi çekip gider
Çözülürken erimeyle meþgul ve memnun, koparken koca buz kütlesinden;
az sonra hepten suya kesecek gibi!

Ey insan!
Ben ölüm.
Ey sarý ve kýrmýzý lale!
Ben sevgiliniz!
Ey yaratýlan! Ne gün düþünmeden yaslanacaksýnýz serin kollarýma?
Bahadýr olanlarýnýz dahi titreyerek düþtü koynuma!
Velev ki en akil babayiðit!
Korkmadan yapýþandýr dudaklarýma…

Þiir büyüsü gibi bir þey diyor ilham!
Masmavi … Bembeyaz… ve sarýya tutuklu kýrmýzý!
Göðün altýnda… Kefende… ve üzerimizde lalelerin kardeþliði..
Savuramazsýnýz onlarý; bu sürmekteki mezarlýk öðretisi!
Ölünüz istirham ederim huzurla…