Nuh demeyi bilir, peygamber demez,
Aþýlmaz inadý, baht olmuþ onda.
Sevdamýz bal olsa, bir parmak yemez,
Eyvallah etmeden, yaþarým ben de.

Binbir bahaneyle, kendini aklar,
Sevdayý söylemez, pembe dudaklar.
Gönül nikahýmý kendime saklar,
Eyvallah etmeden boþarým ben de.

Günler nazla geçer, boþu boþuna,
Umut yemi vermez, gönül kuþuna.
Çoktan yitirdiðim, sabýr taþýna,
Eyvallah etmeden koþarým ben de.

Varsa bu alemde, herkesin gülü,
Benimkini saklar, inadýn tülü.
Ömür ovasýnda, çileli yolu,
Eyvallah etmeden aþarým ben de.

Aðýt bende dursun, kendisi gülsün,
Yitirdiðim aþký, özünde bulsun,
Hasreti içimde, çaðlayan olsun,
Eyvallah etmeden coþarým ben de.

Gözler ayrý söyler, sözleri ayrý,
Ona da dokunmaz, sevdamýn hayrý.
Göðsümde parlayan, ateþle gayrý,
Eyvallah etmeden piþer giderim.

Küsmüþüm çiçeðe, küsmüþüm daða,
Çöllerde yanarým, giremem baða.
Yýllar çabuk geçer, taze topraða,
Eyvallah etmeden düþerim ben de.

Mehmet Nacar