Ýnsan bizim buralarda özleniyor.

Buralar dediðim, daðlar yaylalar.
Yeþil istemediðin kadar.
Hava desen içini sýzlatýr.

Koyun, keçi, köpek,......
Hepsi var ama
Ne konuþulur ki?

Artýk konuþmak istediðimde
Kimseyi aramýyorum.

Gökyüzündeki yýldýzlarýn
Yalnýzlýðýný paylaþmaktan da,
Papatya falýndan da býktým.

Yapraðýn üzerine konmuþ
Uður böceðiyle dertleþmek mi?
Hý ýh! olacak iþ deðil.
Uçtu uçacak vefasýz.

Bu aralar kurbaðalarla baþým dertte.
Gecenin ikisinde baþlýyorlar öymeye.
Sabah olmuyor.

Olsa ne olacak?

Buralarda insan özleniyor.

Ýnsan dediysem,
Sabah akþam
Tekmil merhaba dediklerim deðil.
Sevgiliyi kastediyorum.

Ama ne kavuþma arzusu,
Ne de zamaným kaldý.

Gökyüzünün dostluðu da yetmiyor, artýk.

Sanýrým,
Veysel'in dediði gibi;
Yarýný tüketmiþ bedenimin
kucaklayacaðý topraktýr,
Bundan böyle.

Kucaklayacaðý topraktýr,
Senin yerine.