Henüz küçüksün ama büyüyeceksin. Umudum var senden yana eminim büyüyeceksin. Tuzaklara düþmemeyi öðreneceksin. Tam sað yanýndakini, en güvendiðini tanýyarak büyüyeceksin. Acý çekeceksin. Nasýl küçük oyunlara, aþaðýlýk komplekslere alet edildiðini ne yazýk görerek büyüyeceksin.

Kendi yýrtýðýný göreceksin, sonra hiç tanýmadýðýn insanlarýn yamalarýyla uðraþmamayý öðretecek yaþam sana. Ne kadar dirensen de öðreneceksin. Kendi gözlerini kendi kulaklarýný kullanmayý öðreneceksin. Gözlerini kendi aþkýndan, kendi öfkenden, saçma sapan düþüncelerinden baþka yerlere de çevirmeyi, görmeyi öðreneceksin.

Hayallerle savaþmanýn ne zor olduðunu, bile isteye öldürülmeye çalýþýlmýþ hayallerin her daim hortladýðýný göreceksin. Bir dayanak olduðunu er geç anlayacaksýn.

Ama korkma bununla da yaþayacaksýn…

Kendi küçük denizinde boðula boðula büyük denizlerde þaka yapmamayý anlayacaksýn. Ayaðýn suya erdiðinde anlayacaksýn. Saygý görmek için önce saygý göstermek gerektiðini anlayacaksýn. Her okuduðunun kurgu olmadýðýný her yazýlan romanýn hayal ürünü olmadýðýný; her þeyi þakþaklamadan önce kelimelerin altýna bakmayý öðreneceksin. Seni kaile almayanlarý, senden bir haber olanlarý düþman bellemeyeceksin. Kraldan çok kralcý olmayacaksýn.

Sevmenin anlamýnýn sadece senin bildiðin olduðunu sanmaktan vazgeçeceksin. Sahip olunmayý arzuladýðýn kadar sahip olduðundan da emin olmak istediðini hatta bunun senin cehennemin olduðunu anlayacaksýn.