Belki binlerce, yüzbinlerce insaný katletti deðil mi? O çok acýmasýz, o çok gururlu anlarýnda; býrakýn anlamayý, dinlemeyi yada sevmeyi, þefkati, baþka bir ihtimal daha olabileceðini bile düþünmemiþti deðil mi? Baþka bir þekilde yaklaþabileceðini, baþka bir tavýrla hareket edebileceðini bile düþünmemiþti O...

Ýnsanlarýn aklýna yerleþtirdiði - yada genlerine yerleþtirilen - korku çýtasýydý yalnýzca, O'nu ve aldýðý kararlarý öylesine eriþilmez ve dokunulmaz kýlan oysa. Ne gerçekte o bedende söndürülmez bir enerji birikmiþti ne de ruhu bizimkilerden çok farklýydý. Yenilmez, ölümsüz ve baþý göðe ermiþ deðildi. Yalnýzca insanlardý O'nu öyle gören. Öyle kabul eden.

Týpký kanser yada kazalarýn - tüm olumsuzluklarýn belki de - asla baþýmýza gelmeyeceðine dair saf inancýmýz gibi herþey aslýnda. Iraklýlar, bir çoklarý cahil ve eðitimsiz olan Iraklýlar kendi akýllarýnda yaratmýþlardý Saddam'ý. Belki bir çok insanýn içinde barýnan hýrsý hayatýnýn köþetaþlarý ile kesiþmese bugün Amerikan askerlerinin torununa yada oðluna kötü muamele etmemesi için aðlayan, yalvaran yaþlý, zayýf bir Iraklý olarak, tarihin ve kayýtlarýn ötesinde silik ve kendince anlamsýz hayatýnýn baþrolünde olacaktý. Belki bir adaþýnýn yada herhangi bir Baaslýnýn Saddamlaþmasýnda aklýnda kabul ettiði deðerlerle pay sahibi olacak, çocuklarýný yada yakýnlarýný çok sinirli olduðu zamanlar dövmek dýþýnda insanlýk suçu iþlememiþ olacaktý.

Ama hayýr O Saddam'dý. Bir baþkasý deðil. Kötülükleri gördüðü zaman, yanlýþlarý gördüðü zaman 'Nasýl olsa bana olmaz' diyerek sýrasýný bekleyenler suçlu deðildi asla! Sinirli bir sabahýnda çok anlamsýz ve saçma bir nedenden ötürü kendi askerlerinden birini ölüme gönderen Saddam'dý ve kendi arkadaþlarýný ölüme yada zindana ve iþkencelere taþýyan Cumhuriyet Muhafýzlarý ise asla suçlu deðildi.

Iraklýlar asla suçlu deðildi. Kendi hayatlarýnda vuramadýklarý, kaçýrdýklarý her hedefi vuracak bu þahsý kutsarken, giyemedikleri her kýyafeti O'na giydirip, yiyemedikleri her yiyeceði O'na yedirip, yapamadýklarý her þeyi, yaþayamadýklarý her þeyi O'nun yaþantýsýnda gerçekleþtiren, bu yaþantýyý kutsayýp Saddam'ý dokunulmaz, yerel bir ilaha çeviren, sonra akýllarýnda oluþturduklarý bu güce tapýnan Iraklýlar asla suçlu olamazdý.

Evet suçlu bu adam! Ve asýlmalý. Hemde suçlu olduðu için deðil, suçsuz bile olsa asýlmalý. Bayat hayatlarýmýzýn içinde her birimiz farklý görünen fakat toplamda aynýlaþan hayallerle yaþarken, bu adam sizce hayal kurmuyor mu þu an? Vaktiyle kendine inanmýþ olan - veya öyle görünen - milletinin, vatandaþlarýnýn bir sabah kendisini kurtarmasýný ve 'hakettiði' saygýyý göstermelerini hayal etmiyor mu sizce? Her an böyle bir uyanýþýn, diriliþin, direniþin gerçekleþmeyiþinin hayal kýrýklýðýný yaþamýyor mu peki?

Canavar bile olsa haketmez bunu. Assýnlar bu adamý, kurtarsýnlar. Hem Bush efendinin sönük cinsel hayatý renklenir biraz, hem de insanlar kendi yarattýklarý bu canavarýn yine kendi istedikleri þekilde son bulmasýný - þiþirdiði balon patlayýnca gülümseyen çocuklar gibi - alkýþlar, herkes mutlu olur.