Gözleri kapalý, eliyle çalan saati aranýrken, hala söylenmesi gereken gerçekleri karýsýna nasýl anlatacaðýný düþünüyordu .Çalan saati boþuna arandý , bulamadý da zaten. Çünkü, yine karýsý, yatmadan önce, kendi tarafýna koymuþtu saati, sanki erken kalkacak olan oymuþ gibi. Üstünden uzanýp kapattý alarmý. Saat 5:30 u gösteriyordu. Karýsý pahallý saten örtünün altýnda kýpýrdandý biraz. Belli ki hareketten rahatsýz olmuþtu. Karýsýna baktý usulca, ve hala güzel bir kadýn olduðunu düþündü. On yýldan fazladýr evliydiler ama karýsýný hiç bakýmsýz görmemiþti. Ayný kýzý gibi.Anasýnýn kýzý iþte. Aklýna kýzý gelince keyiflendi bir parça. Oyalanmanýn gereði yoktu, kalkýp banyoya gitti. Ayna kaplý banyo duvarýnda kendini inceledi. Kýrklý yaþlarýnda olmasýna raðmen daha genç gösteriyordu. Soyunup duþa girdi. Kýsa bir duþ aldý, günlük bakýmýný aceleyle yaptý. Traþýný olup kokusunu da ihmal etmedi. Bornozuna sarýnýp odaya döndüðünde karýsý yatakta oturmuþ onu bekliyordu. Karýsýna gülümseyerek günaydýn dedikten sonra spor çantasýný aldý, tüm duvarý kaplayan aðýr maun dolabýn sürgülü kapýlarýndan birini açtý, temiz çamaþýr ve eþofmanlarýný hýzlýca yerleþtirmeye baþladý.
-     Sana inanamýyorum Ahmet, her sabah hiç üþenmeden kalkýp spora , sonra da iþe gidiyorsun. Üstelik tam tamýna yedi yýldýr... Nasýl bu kadar disiplinli olabiliyorsun, hayret! Ayrýca, spordan önce duþ alma alýþkanlýðýný da bir tek sende gördüm.
Ahmet’in yüzü aydýnlandý bir an;
-     Motivasyon hayatým. Ýnandýðýn þeylerin peþinden koþmalýsýn. Hadi sen uyu.
-     Ben de erken kalkacaðým zaten. Muratla biraz alýþ-veriþe gideceðiz. Malum, bugün sevgililer günü...
Ýmalý bir gülümseme yerleþti yüzüne Ahmetin;
-     Muratla ha? Bakýyorum çok iyi anlaþýyorsunuz, akþama onu da davet edelim bize. Yalnýz geçirmesin bu özel geceyi.
-     Nerden biliyorsun caným yalnýz olacaðýný, gayet yakýþýklý bir adam. Mutlaka vardýr birileri de bizim haberimiz yoktur. Ben yine de davet ederim. Aþkýmm, ne kadar iyi bir adamsýn sen öyle, en iyi arkadaþýmýzý da davet etmek istemen çok hoþ. Pardon, senin en iyi arkadaþýn desek, ne de olsa beni sen tanýþtýrdýn.
-     Hmm, ben tanýþtýrdým ama benden fazla sen zaman geçirir oldun onunla.
Kadýn yataktan doðruldu hafifçe, yüzünde çapkýn bir ifade vardý þimdi;
-     Yoksa kýskanýyor musun?
Ahmet karýsýna döndü, yüzünde öyle bir güven ifadesi vardý ki , kadýnýn içi ýsýndý;
-     Hayatým, kýskanacaðým son iki insan sen ve Murat, bundan emin olabilirsin.
Ahmet giyinmiþti, karýsýnýn yanaðýna bir alýþkanlýk öpücüðü kondurdu ve koþar adýmlarla evden çýktý. Hava dýþarda mükemmeldi ama Ahmetin bunu görecek hali yoktu. Kafasýndan binbir düþünce geçmekteydi. Garajýndan arabayý çýkarýrken kuþlarýn sesini duymadý bile. Aceleyle yola koyuldu. Otele vardýðýnda saat 6:20 idi. Kapýdaki vale koþarak arabanýn yanýna geldi, kapýyý açtý. Ahmet arabadan inerken yaklaþýk bir saati olduðunu düþünüyordu. Lobide oda anahtarýný uzatan adam Ahmete gülümseyerek ;
-     Günaydýn, harika bir sabah Ahmet bey. Yine çok dakiksiniz. Dedi.
Ahmet, yüklü bahþiþle yýllardýr aðzýný sýký tutan adamýna baktý. Kafasýný sallayýp asansöre yöneldi. Tüm komiler sessizce selamladýlar Ahmeti. Dile kolay, tam yedi yýldýr haftaiçi hergün ayný saatte geliyordu buraya. Kata geldiðinde asansörden inip odasýna yöneldi. Anahtarý sokup kapýyý açtý. Ýçeriye girdiðinde yalnýz olmadýðýný anladý. O, daha erken gelmiþti. Her zamanki gibi, tam yedi yýldýr. Birbirlerine sarýldýlar. Sadece bir saatleri vardý birbirlerine özel. Ahmet sevgiyle onun omuzlarýný tutup yüzüne baktý;
-     Konuþmamýz gerek Murat,
Murat, iri kahreverengi gözleriyle Ahmete baktý,
-     Ne oldu gene? Yoksa Ayla bir þey mi dedi.
-     Yok caným, Ayla’nýn ruhu duymuyor, hatta benim ikinizi kýskandýðýmý bile düþünüyor. Aslýnda haklý da , ne de olsa onunla daha çok geziyorsun. Ama asýl sorun bu deðil.
-     Nedir peki?
Ahmet, pencerenin önüne konmuþ iki berjerden birine oturdu. Deniz manzarasýna bakýyordu ama görmüyordu sanki. Murat karþýsýna oturdu hemen. Ellerini tuttu Ahmet’in.
-     Artýk bu üçlü oyun bitsin istiyorum. Bizi yaþamak, kendimi iyi hissetmek istiyorum. Bir otel odasýnda daha ne kadar saklanabiliriz ki ? Ayla’ya herþeyi anlatmayý düþünüyorum.
Murat kafasýný eðdi, ne diyebilirdi ki? Tam yedi yýldýr sevgiliydiler Ahmetle, ve yine yedi yýldýr arkadaþtý Aylayla. Ahmeti Ayladan hiç kýskanmamýþtý, çünkü Ahmetin onunla evlenmeye mecbur olduðunu biliyordu. Çalýþtýðý þirkette en yüksek koltuða göz koymuþsan mutlu bir aile hayatýnýn olduðunu göstermelisin. Öyle demiþti Ahmet yýllar önce. Þimdi genel müdür olmuþtu, artýk aile kamuflajýna ihtiyacý yoktu. Hatta Ahmet, artýk çevresinin kendisi hakkýndaki gerçekleri bilmesini ister gibi davranmaya baþlamýþtý. Ýþe yerleþtirdiði elemanlarý bile gay tercih eder olmuþtu. Sanki intikam alýyordu etraftan.
-     Bak, Ahmet, geriye dönüþü olmayan tehlikeli bir adým bu. Emin misin?
Ahmet, Muratýn gözlerine dik dik baktý. Bu halinde þakadan eser yoktu. Murat yanýtýný almýþtý, devam etti;
-     Peki ya evliliðin?
-     Evliliðim týpký kangrenli bir kol gibi. Beni yiyip bitiriyor. Tekrar soluk alabilmem için bu hastalýklý kolu kesip atmalýyým. Tabi keþke bu kadar kolay olsa. Keskin bir býçak yeterdi o zaman.
-      Peki ya Ayla ne der sence bu iþe?
-     Ayla, bir kadýna tercih edilseydi çok daha fazla incinirdi, buna eminim. Zamanla beni anlayacaktýr. Hatta belki dost bile kalabiliriz. Sonuçta bir kýzýmýz var. Birbirimize mecburuz.
Sarýldýlar birbirlerine. Kalan zamanlarýnda bu konuyu bir daha açmadýlar. Ama ikiside durgun ve düþünceliydi. Herkesin alýþtýðý bir düzeni bozmak kolay deðildi.
Ýþte de Ahmet düþündü durdu. Daha fazla uzatýp bu durumu rezilliðe vardýrmanýn alemi yoktu. En doðru kararý vermiþti.
Akþam evde üçlü biraradaydýlar. Murat ve Ayla tüm gün alýþ-veriþ yapýp akþam için yemek hazýrlamýþlardý. Ayla, kýzýný annesinin yanýna yollamýþtý bu akþama özel. Ýtinayla giyinip süslenmiþti. Birlikte kutlayacaklarý onikinci sevgililer günüydü ne de olsa. Ahmet ise bambaþka bir dünyadaydý. Muratýn varlýðý içini ýsýtýyor , ona güç veriyordu.
Hep beraber sofraya oturduklarýnda Ahmet , ekmeði kesmek üzere býçaða uzandý. O anda Muratla göz göze geldi. Bir cesaret geldi içine. Olacaksa bu akþam olsun dedi kendi kendine. Býçaða baktý, ekmeði ne kadar kolay kesiyordu. Kalbi hýzla atmaya baþladý. Bunca yýllýk yalan yaþamýndan kurtulma ümidi yerleþti yüreðine. Kendini özgürce yaþama þansýný hissetti . Tekrar etti içinden, olacaksa bu gece olsun...