Asistaným Marian poz verecek modeli ayarlamýþtý. Mevsimin yaz olmasý nedeniyle yer sorunumuzu kolayca aþabildik. Aksi halde yüz metre uzaklýðý barýndýran kapalý alana gereksinim duyacaktýk. Zaman zaman havanýn kapanmasý ve ýþýðýn deðiþmesi pek fazla sorun yaratmadý ve çalýþmamýzý Ýbiza sahillerindeki tenha sayýlabilecek bir kumsalda, bir aylýk süre sonunda tamamlayabildik.

   Marian’ýn ayarladýðý model hiç tanýmadýðým bir kadýndý. Son resme kadar da kasýtlý olarak tanýþmadýk. Çalýþmamýn amacý buydu çünkü. Aþký anlatmak…

   Ýlk resmi yaparken, modelim tam yüz metre uzaðýmda bir sandalyenin üzerinde oturuyordu. Bu uzaklýktan görebildiðim kadarýyla portresini çalýþýp bitirdim. Ýkinci resimde uzaklýðý yetmiþ beþ metreye düþürdük. Üçüncü resimde elli ve dördüncü resimde yirmi beþ metre uzaklýktan ayný kiþinin üç portresini daha yaptým. Tabii tahmin edileceði üzere mesafe kýsaldýkça modelin yüz hatlarýný daha iyi seçiyor, resmimi ona daha çok benzetebiliyordum.

   Son resme baþlamadan önce modelim Gabriella ile tanýþtým. Harika bir seçimdi. Asistaným Marian ile bir kez daha gurur duydum. Son portreyi çalýþýrken artýk modelim sadece üç metre uzaðýmda oturuyordu. Yüzünün tüm hatlarýný tuvale kusursuzca yansýtabiliyordum.

   Haziran ayý sonunda son resim de bitti. Beþini bir arada izlemek üzere atölyeme gittik. Son portreyi, hazýrladýðým þövalenin üzerine koyup ilk dördünün üzerindeki örtüleri indirdim. Resimleri gördüðünde Gabriella’nýn yüzünde oluþan hüznü tarif edemem. Resimlerdeki en güzel kadýn ilk portredekiydi ve Gabriella’ya hiç mi hiç benzemiyordu. Diðer üçünde giderek modelime daha çok benzemiþ, son resimde neredeyse aynýsý olmuþtu. Gabriella çok güzel bir kadýn deðildi – Dedim ya Marian’ýn harika seçimi… Ýlk resimde iþlediðim çehre, yüz metre uzaðýmda oturan kadýnýn yüzünde olmayan, sadece kendi arzularýmla yarattýðým bir güzelliði taþýyordu. Nitekim aþk buydu.

Adriano Francisco Llerriva
29 Haziran 1998 – Madrid