Y Ü Z L E Þ M E
karanlýk bir yolda
cýlýz bir meþalenin aydýnlýðýnda
sevgiye yürümek uzaðý görmeden

ben yalaný sevmiyorum
görmediðim uzaklýðý görürmüþçesine
yalanlarýn tutunmalarýnda
ilerleyemem

özgürlüðüm düþlerde deðil artýk
kendi yýðdýðým tüm engelleri yýktým


B A Þ L A N G I Ç
bir yaným mavi deniz
coþkulanmakta dalga dalga
bir yaným uykuda
ölüm gibi sessiz


S O R U
yolculuk mu
sisli bir havada
muamma sona


C E V A P
aynada kendimi buluþum
sen yok oldukça buðuda
yüzüm çýkýyor ortaya


D E Ð E R L E N D Ý R M E
artýk gizli öznesisin cümlemin
ünlem yaslanmalarým bitti
onlarca soru iþaretinin
kývrýmlarýnda


boþa geçen yýllarýn
düþkýrýklýðý kýrpmalarýnýn
yorgun yolcusu gözlerim


T E S P Ý T
iki yaprak gibiyiz
ayný aðaçta
sen tatlý esen bir rüzgara
teslim savrulmalarda
ben umut yeþerten
taze filiz tutunmalarýnda


K O L A Y
güneþin sýcaðýndan yanýp
gölgelerde serinlemek
fazla kalýnca da üþümek


Z O R
hak etmek birlikte terlemeyi
güneþin kavuran sýcaðýnda


S O N U Ç
Kolay olmayacak yutkunmak
anýlarýn kuytusuna sýðýnmak
kolay olmayacak elbet
damarlarýmda dolaþmasý
mahrumiyetinin


þimdi dimdik ayakta gururum
adaletin sermestliðinde


e ama hakký degil mi
az mý uðraþtý
duygu ve mantýk þavaþýndaki
arabuluculugunda


V E D A
her þeye raðmen
beyaz bir mendille
el sallamak
yaþanmýþ mutluluklar adýna.


Ý M Z A
Figen Yarar

24/Mart/2005