Zamaný gelen bir düþüncenin gücüne hiçbir ordu karþý koyamaz. -Victor Hugo |
|
||||||||||
|
— ara sýra — Bana da bir tane yazar mýsýn? — olur, bir ara yazarým — Hayýr, hayýr þimdi istiyorum ben — þimdi mi? — evet, þimdi, þu an bir þiir dinlemeye çok ihtiyacým var — oldu. Nasýl olsun — þöyle gün batýmýný falan hatýrlatsýn, kuþlar falan olsun, sevgililer falan iþte — Aþk falanda katalým mý içine — Ne bileyim o kadarýný da sen düþün — sen aklýný mý yitirdin, ciddi ciddi bir de þiir ýsmarlýyor ya, yemek mi söylüyon sen — ne yani — ne yanisi, þiir öyle istendiðinde yazýlýr mý, hem nerde gördün ýsmarlama özelliklerle þiir yazýldýðýný — Yani yazamam diyorsun — hayýr, ne alakasý var — býrak þimdi caným, yaza bilen adam her halükarda yazar, nasýl þairsin sen — Benim öyle bir iddiam yok, ne þairim ne de biri istedi diye o an þiir yazabilirim. — Aman be tamam, kýrk yýlda bir þey istedik. — Þey deðil þiir — Üff anladýk ya ukalalýkta da üstüne yok. Sevgilim yetmiyordu bir de sen baþladýn. — O kadar benziyoruz yani — Yok, be o þiirden falan hiç anlamaz, Onun iþi gücü arabesk þarkýlar, birde halý saha maçlarý. — Olacak o kadar ne yapsýn çocuk — Niye, bir gün güzel bir yerde oturup güneþin batýþýný seyrederken, Elimi tutup bana bir iki dörtlük okusa ya.! , hani þey gibi — Ney gibi — Þey gibi iþte ya, hani beraber geçirdiðimiz zamanlar gibi — Sen herkesi ben mi zannediyorsun — Keþke herkes sen ol… Keþke herkes sen olsaydý, Belki bu zindan þehirde bile duyardým çocuk seslerini Gün batýmlarýna tekrar tekrar âþýk olurdum, Tutardým ellerinden, sen olan baþkasýnýn Tükenmeyen umutlarýma koþardým… Bir yaðmur sonrasý, yalýn ayak Baðýrarak, gülerek, düþene kadar koþarak Çimlerin üstünde Ve sonra dizlerinin üstünde eski hikâyeler dinlerim. Yeniden o soðuk, gurbet akþamýnda Montunu atýp omuzlarýma Isýtýrdýn, üþüyen, ürkek yüreðimi Ve sarardým kollarýmý sana Sanki hiç çözülmeyecekmiþ gibi Serçe çýðlýklarýyla açardýk gözlerimizi sabahlara Uzaklara dalýp sigara içiþini seyrederdim sonra Sonra caným deyip beni alnýmdan öpmeni beklerdim Sonra ben hep bekledim Bekledim Biten cümleler hiç özletmedi, için de sen geçenler hariç… Keþke herkes sen olsaydý…. — Pardon ya, bizimki geldi de kapýya bakmaya gitmiþtim, bir þey söyledin mi sonra — Yoo. — Eee ne diyordun en son, nerde kalmýþtýk? — Hiç gitmediðimiz yerde kalmýþtýk, hiç gidemediðimiz yerde… lacivert...
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © tuncer, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |