Kaç yalancý bahar oldu gözlerinde..
Kaç ömür harcadýk, geri dönüþü olmayan..
Kaç sorgusuzca geçen yýl, sorgulanmadan..
Çoðu zaman sarýlamadým bile içimdeki çocuða..
Aðlayamadým;
Gözyaþlarým buz tuttu gözlerimde..
Güneþ çaresiz ve mahçup þimdi..
Anlatamadým derdimi, kimsesizliðimi..
O kimsesizliðim ki
Çoðu kez karýþýyordu, gecenin soðuk yüzüne..
Terk ediyordu bedenimi usul usul..
Ve yalnýzlýðýma bir yeni yalnýzlýk daha..

Bunun için mi geldim dünyaya?
Izdýrabým mey olmuþ
Dudaklarýmdan akan yüreðime..
Defalarca içtim o meyi, yudum yudum..
Ve de býkmadan..
Yine içerim ýzdýrabýmý, içiyorum da..
Garip! Çok çok garip..
Damaðým hala kuru..
Yok çaresi..
Ne yapmalýyým peki!
Bulutlara mý yazayým adýný?
Yaðmura mý yalvarayým,
Seni bana getirsin diye?
Çöllerde kum mu olayým?
Karþýma mý alayým tanrýyý?
Kavga mý edeyim tabiat anayla?
Güneþ mi olayým buz tutmuþ yüreðine?
Zulanda þarap mý içtikçe basýný döndüren?
Ama yo yo!
Rakýyý seversin sen, afedersin!
Peki tatlým!
Raký da olurum kadehinde..
Dudaklarýndan süzülen arsýz bir þiir..
Türkülerinin yanýnda da mezen..
Bir elinde cigaran..
Baðlamayý da verdik mi eline..
Dur durak bilmez o zaman yüreðin..
Peki tatlým!
Baðlamana tel de olurum,
Ve de mýzrap..
Sen insafsýzca vurursun
Baðlamanýn tellerine,
Vurdukça tellere, devleþirsin gözümde..
Þair olursun..
Þaþýrtýcý gözyaþlarýn sel olup akar yüreðine..
Yine sen, sazýn tellerine vurdukça,
Ýncitirsin bedenimi..
Ben incindikçe karýþýrým, cigaranýn dumanýna..
Usul usul terkederim!
Sonra da kaybolurum atmosfer boþluðunda.
Alýþkýným nasýl olsa..
Bir yenisini daha eklerim yalnýzlýðýma, dört olur..
Yo yo! sen gelme yanýma..
Ben böyle de severim seni..
Ýncitsen de severim be gülüm...

08/08/2005