bir sey var sarýlýþýnda..

yüreðin yüreðime aktý sýmsýcak sanki.. öyle sýký sardýn ki kollarýnda, öyle büyük bir hüzündü ki sendeki bana kattým bir kýsmýný.. belki de ondan omuzlarým her zamankinden çok çöktü.. baþýn omzumda kalp atýþlarýný sezerek sustuklarýný duydum, gözlerim kapalý gözyaþlarýný gördüm..

bir þey var sarýlýþýnda..

öyle bir sarýlýþ ki o tarif edemediðim.. öyle çok ki anýmsattýðý duygular.. sen sarýldýðýn an anne gibi yumuþacýk, baba gibi huzurlu, unutmaya baþladýðým histeki dost gibi, abla gibi, kardeþ gibi; severek, koklayarak, titreyerek, þefkatle içimdekini çözemeden þaþkýnlýkla seni seyrederim.

bir þey var sarýlýþýnda..

sen sarýldýn mý kararmaya yüz tutmuþ tatlý hatýralar saçlarýma dokunan avuç içlerinde toplanir.. senin sarýlýþýnda ben ruhuma bir mum yakarým dilek tutmadan.. gözlerimi kapayýp gülümseyiþimin sebebini her düþündüðümde senin sarýlýþýn düþer aklýma, kývýlcýmýn ellerimi ýsýtýr..

bir þey var sarýlýþýnda..

hüzün de sevgi de mutluluk da tanýmlamaya yetmez..

bir þey var sarýlýþýnda öyle çok ki... söz etmeye kýyamýyorum.