Dar vakitlere sýðdýrýrýz bir ömrü bazen.Koþarýz ama yetiþemezyiz.Yitip giden yýllara yanar dururuz.Akýllanmak ne münkün.Saatlere karþý zaten kendimizi çoktan savurmuþuz.
Kocaman süzülüp büzülen yeþeren dallarýyla kiraz aðacýný seyrediyorum çayýmý yudumlayarak.Huzuru düþlüyorum.Nitekim hep böyle anlar beni mutlu eder.Birazdan çýkýp etrafý gözlerimle süzüp bir yandan da o tuhaf karmaþa içinde iþime yetiþeceðim.Bu günde tembellik yapayým demedim hiç.Zevk duyarak yaptým iþimi.Sevmesem her gün onca yolu taban tepmezdim deðil mi?Ama þimdi uzaklarda olmalýyým.Hem de çok ötelerde.Sanýrým bu gün tembelliði fazlasýyla hak ediyorum.Hadi gara gidip bir otobüse atlayýp gidivereyim.Nereye mi?Ben de bilmiyorum.Nereye olursa.Yeter ki uzaða en uzaða gideyim.Bir hafta beni bu karmaþanýn,gürültünün ortasýnda koparsalar.Buranýn esiri olmaksýzýn.Gitmeliyim.Huzurlu muyum.Galiba.Buna raðmen huzuru baþka bir yerde arýyorum.Kiraz aðaçlarýný,bahçeleri belki daha yakýnda görmek istiyorum.Baðýrmak istiyorum hem de bütün bu olanlarýn silinmeyeyeceðini bile bile.Yanýma neler mi almalýyým.Bir teyp.En sevdiðim kadýn sesinin yanlýzlýðýmda iyi bir yoldaþ olmasý için bana.Yada çýlgýnca baðýrýp tepinmek için.Milletin acaba ne derler kompleksini hiçe saya saya.Bir kitap.bulunduðum yerden kendimi soyutlamayý istediðim anlarda baþka bir dünyanýn varolduðunu hatýrlayýp rahatlamak için.Ve ben.Sadece ben.Aslýnda herzaman omzumda olmasa bile aðýrlýðýný hissettiðim çantamý bile almama gerek yok.Uzanýveririm uçsuz bucaksýz yemyeþil bir ovaya.Seyrederim sabahtan akþama kadar masmavi gökyüzünü.
Ne oldu.Tüh!Yemeðin suyu taþmýþ.Þunu temizleyip biran önce olmayý istediðim o yeri hayale devam edeyim.Ya bu gerçek olursa bir gün.Bir gün bunu yapacak cesareti kendimde bulabilirsem zaten bu satýrlarý yazacak biri de olmayacak burada.Orada bu anlarý düþünüp gülümseyeceðim sadece.Rüzgarda uçuþan saçlarýmda bu cam kenarýnda buðulu gözlerim kalacak!!!