ne çok beklemiþtin yolumu anne!...
dokuz aylýk mesafeye dikmiþtin gözlerini / içinde (!)
can verirken bedenime /
alnýma yazýlan yazýda ellerin vardý aslýnda
aldanmýþtýn bir kere / 'seni seviyorum' diyen sese
þimdi piþman mýsýn yoksa?

en içli ninniyi sen söyledin /
en yanýk türküyü gene sen!.. / kulaðýmda durur hala...
ne varki:
aç kalacaðýmý / simit çalacaðýmý
üstünden tren geçen köprünün altýnda yatacaðýmý /
yýldýzlarý sayacaðýmý / þaþýracaðýmý
anlatmadýn bana...

çoktan deðiþti ciðerime verdiðin hava
baliler / tinerler aldý yerini...
üstümden geçen trene binip gitti
hayata duyduðum sevda...

bu ne haldir ki anne!!! / gülüyorum halime...
tutup
-daðlara / duvarlara / yollara- yazýyorum kinimi
çeteler kuruyorum / sayýmýz kaçtý , unuttum !
boy atýyor içimde MANÝSA lalesi / korkuyorum....

al beni!...
ÝSTANBUL sokaklarýndan geliyorum /
ANTEP baklavacýsýndan /
cami avlusunda karanlýk toplamaktan ...
aðlamaktan geliyorum anne!!! aðlamaktan....

sen böyle istemedin / biliyorum!..
güneþ düþünmüþtün benim için / olmadý iþte, üzülme!!!
-ninnilerde / türkülerde / masallarda- kaldý adý /
yalanmýþ meðer / þimdi anlýyorum
uçurduðum anka kuþu / kaf daðý varamadýðým !..