Günaydýn...

Seninle geçen bir gün.....Bugün....

Bugün yine sabah oldu.
Ve ben yine bugün seninle uyandým.
Kalktým, banyoya gidip seninle yüzümü yýkadým.
Her bir avuç suyu suratýma çarpýþýmda senin serinliðini hissettim yüzümde.
Bu sabah da gözlerimi ovuþturmadým. Çünkü gözlerimin içinde sen vardýn. Ve yine seni incitmeye kýyamadým.
Aslýnda önceden nede çok severdim ben gözlerimi ovuþturmayý. Ama artýk senin yüzünden onu da yapamaz oldum.
Köþesi çatlak aynamda sana baktým. Yani bana. Yani sana benzeyen bana baktým uzun uzun. Ve gülümsedim. Her
sabah yaptýðým gibi.
Sonra doðru pencereye çýktým. Dýþarýya baktým. Bu sabah güneþin bizim penceremize çook uzakta olduðunu fark
ettim.
Bizim penceremiz diyorum çünkü bu pencereden her sabah seninle bakýyorum güneþe. Tabi ki güneþ ihanet edip
yüzünü kaçýrmazsa.
Ama bu sabah hain güneþ ihanetini yaptý sonunda ve kaçýrdý yüzünü. Bana cadýlýk yapýyordu sýcak þey aklý sýra.
Çok þeyin farkýna varamayacaðýnýn, bana bugün büyük bir iyilik yaptýðýnýn farkýnda deðildi. Gülümsedim ve içeri
girip üstümü giyindim.
Sonra yine doðruca çatlak aynamýn baþýna gittim. Biraz seninle ýslattým saçlarýmý. Biraz seninle þekil verdim
onlara.
Parfüm þiþesini aldým elime ve her sabahki gibi büyük bir keyifle sýktým seni üzerime.
O kadar güzel kokuyorsun ki insanýn þiþeyi sonuna kadar bitiresi geliyor hep.
Ama bir sonraki sabah yine lazým olacaðýnýn düþüncesi beni frenliyor bazen. Duruyorum, ama ufak bir kaçamak
yapýp bir kere
daha sýkýyorum seni üzerime bir kere daha bir kere daha býkmadan usanmadan.
Her sabah olduðu gibi yine sütümü içmeden çýktým evden. Çünkü sen olmayýnca içemiyorum biliyorsun.
Ve güneþin farkýnda olmadýðý güzellik nihayet buldu beni kapýnýn dýþýnda . Dýþarýda ufak bir yaðmur çisiltisi
vardý inceden ince den. Sen yaðdýn üstüme damla damla.
Teþekkür ederim sevgili güneþ. Sen eðer bu sabah ufak ihanetini yapmasaydýn bu sevinci tadamazdým.
O da nesi. sevincim karla karýþýk yaðmur tadýna döndü birdenbire. Biraz evvel tin tin yaðan bu güzellik saðanak
oluvermiþti aniden.
Artýk iyice kendimden geçmiþtim o an. Saðanak bir þekilde yaðýyordun üzerime. Herkes ýslanmamak için senden
kaçarken ben ise seninle sýrýlsýklam olmak için
aðýr aðýr ilerliyordum kaldýrýmda. Hayatým boyunca ilk kez yaðmur yaðarken bir saçak altý bulma ihtiyacý
hissetmemiþtim. Biraz önce seninle yüzümü yýkamanýn mutluluðunu tadarken þimdi seninle sýrýlsýklam
yýkanmanýn patlama noktasýna ulaþmýþtým.

Derken sen birden bire kesiliverdin gökyüzünden. Anlaþýlan rüzgar ikimizi kýskanmýþtý. Ve seni ilerilere doðru
sürüklemeye baþlamýþtý. Ama rüzgar bu iþte aptalýn teki. Benim seni onun sürüklediði her yere kadar takip
edebileceðimi hesaplayamayacak kadar aptal iþte.

Sýradan bir günün baþlangýcý deðildi seninle baþlayan gün. Çünkü sen sýradan deðildin, çünkü sen özeldin.
Akrep ile yelkovan birbirlerini kovalarken sende hiç býkmamacasýna aklýmdaki düþüncelerimi kovalýyordun.
Ama onlar kaçmýyordu. Düþüncelerim düþüncelerinde seni bulduðu için kaçmadan bekliyorlardý.
Böylece yine akþamý getirivermiþti sensizlik seninle.
Akþam seninle bir baþka güzeldi, bir baþka güzeldi seninle hayaller kurmak.
Bir baþkaydý ayýn gökyüzünü aydýnlatýþý ve bir sürü senden vardý ayýn etrafýný süsleyen ama senin kadar parlamayan !

Gökyüzünde uzun uzun seni izledim yine hiç býkmadan. Sabahleyin akþam olmasýný istemeyen ben þimdide sabah olmasýný
istemiyordum tutarsýzca.

Ve nihayetinde þu meþhur uyku böcükleri beni ufak ufak kemirmeye baþladýðýnda kendimi bir baþka sende buldum.
Yine yataðýma uzandým ve baþýmý yavaþça yastýðýma yasladým sanki sana sarýlýr gibi sarýldým ona. Ve gözlerim
açýkken her þeyde seni gören ben gözlerimi kapayýp kendimi uyku böcüklerine teslim ettiðimde þükürler olsun
yine seni görüyordum. Yani günde sen, gecede sen. Dünde sen, bugünde yine...!SEN:)