Materyalist bir dünyada yaþýyoruz, ve ben de materyalist bir kýzým -Madonna
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
Sersem halde kapýya yöneldiðimde, güler yüzlü çocuk grubuyla karþýlaþýyorum Üzerimde halen pijamalarýmýn olduðunu fark ederek bir çocuk edasýyla utangaç mahçup anneme sesleniyorum Çocuklarýn alaylý tavýrlarý fýsýldaþmalarý arasýnda düþen yüzümü toparlamaya çalýþarak "Bayram nasýl geçiyor çocuklar?" diyorum Aralarýndan çok bilmiþ biri “Günaydýn abla bayram bitiyor” diyor Diyecek söz bulamýyorum Neyse ki çocuklar, annemin geliþiyle Aldýklarý þeker ve harçlýklarýyla beni býrakýp anneme yöneliyorlar… Arkalarýndan el sallayarak uðurluyoruz minik misafirlerimizi Anne diyorum “ne kadar küçükler deðil mi?” Annem sýrtýmý sývazlayarak iç çekiyor ve “sizler de onlar gibiydiniz bir zamanlar bak þimdi beni geçtiniz” diyor Bu gün bayram… Bu buhranlý güne bu yaðmurlu havaya raðmen neþelerinden hiç bir þey kaybetmemiþ bu çocuklar en güzel, en cici kýyafetleriyle ýslandýklarýna aldýrmadan kapýmýza þeker almaya gelirken aslýnda bizlere mutluluk getirdiklerinin farkýnda bile deðiller. Bu gün bayram… Annem özenle hazýrladýðý baklavalarýný konuklarýna ikram ederken iltifat cümleleri duymak istercesine konuklarýnýn yüzlerine bakýyor. Ve ben camdan bardaktan boþalýrcasýna yaðan yaðmuru izliyorum. Sokaðýmýza yaðan yaðmurda aslýnda ben çocukluðumu izliyorum. Neden bayramlar bana hep Barýþ abiyi hatýrlatýr? Neden her bayram onu anarým… Þarký söylemeyi Barýþ abi öðretmiþti bana... Ýlk onunla öðrenmiþtim þarkýlarýn ne demek olduðumu. Avazým çýktýðý kadar çirkin sesimle haykýrarak söylerdim arkadaþým eþeði... Pazar günleri televizyonun yanýndaki krem rengi koltuðu kimseye kaptýrmaz, gömülür hevesle onun programýnýn baþlamasýný beklerdim 7'den 77'ye adlý programý baþladýðýnda pür dikkat sohbetini izler sanki karþýsýndaki baþka biri deðilmiþ de benmiþim gibi sorduðu sorularý cevaplardým... — Evet diþlerimi fýrçalýyorum — Günde iki kez — Hayýr, arabanýn arka koltuðuna oturmuyorum Çünkü bizim arabamýz yok — Evet, þarký söylemeyi çok seviyorum… Program böyle sürüp giderken… Bir gün belki bende orada olurum benimde elimden tutar o kürsüye çýkarýr sonra mikrofonun boyunu boyuma göre ayarlar ve bana da sorular sorar —Diþlerini fýrçalýyor sun deðil mi? —Evet diþlerimi fýrçalýyorum Günde iki kez… — Aþaðý ve yukarý saða ve sola —Anneni mi çok seviyorsun babaný mý? —Ýkisini de —"Peki, bize hangi þarkýyý söyleyeceksin?" diye sorduðunda Göðsümü gere gere “Arkadaþým eþeðiiii” diye haykýracaðým ve Barýþ Abinin memnun yüz ifadesiyle birlikte Onun þarkýsýný yani benim bildiðim ilk ve tek þarkýyý söyleyecektim. Arkadaþým eþek Hem hepsini de biliyordum þarkýnýn. Sonrasýnda programa konuk olan diðer çocuklar þarkýmýn bitiminde bana puan verecekler Tabii Barýþ Abi; —“On puan on puan… Yüz puanla þampiyon” diyerek beni yerime geçirecekti. Sonra program biterken “Haydi, çocuklar hediyelerinizi alýn” dediðinde Ben en gösteriþli en büyük kutuyu seçecektim… Dýþarýda bardaktan boþalýrcasýna yaðmur yaðýyor… Bense çocukluðuma aðlýyorum… Dýþarýda bardaktan boþalýrcasýna yaðmur yaðýyor Ve ben Barýþ Abi ye aðlýyorum… Biz küçükken annem bayram sabahlarý onun þarkýsýyla uyandýrýrdý bizi Bu gün bayram erken kalkýn çocuklar… Son on yedi senedir bayram sabahlarý Baþka cümlelerle uyanýyoruz. Ya “haydi artýk kalkýn gelenler olacak…” Veya televizyonun herhangi bir kanalýndaki haber bültenleriyle… Annem Barýþ Manço’ yu unuttu galiba Babamda unutmuþ olmalý Abim, ablamda… Ama ben unutmadým… Unutamam… Dýþarýda bardaktan boþalýrcasýna yaðmur yaðýyor Ve ben çocukluðuma aðlýyorum Dýþarýda bardaktan boþalýrcasýna yaðmur yaðýyor Ve ben Barýþ Abi ye aðlýyorum… Dýþarýda bardaktan boþalýrcasýna yaðmur yaðýyor Topraðýna rahmet yaðýyor Barýþ Abi. Ruhun þad olsun… Gönül Sevinç Kasým _ 2005
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © GÖNÜL SEVÝNÇ, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |