Treni Beklerken

- Ne kadar vaktimiz kaldý?
- Yarým saat.
Büyükçe bir kafeterya. Ýnsanlarýn, aralarýndan yürüyemeyeceði kadar masa ve müþteri var. Uðultu. Sigara duman bir buçuk omuz boyundan sonra birleþerek; az yükseðinde yoðun bir kütleye
dönüþüyordu. Zamaný soran ve yanýtlayan iki erkeðin ortak özellikleri, kelce, uzun ve hýrpani bir görünüme sahip olmalarý. Yanlarýndaki kadýnsa, onlarýn aksine, kýsa, temiz ve bakýmlý. Oturduklarý masa pencere kenarýnda; ve sanki ellerini uzatsalar, dýþarýdaki kalabalýða dokunacaklar. Nitekim deniyorlar da. Dýþarýdaki müthiþ hýzlý harekete karþýn, onlar esrar yahut seviþme sonrasý uyuþukluktalar.
Saati soran -sað kolsuz-, yarým saatte yetiþebilecekleriden bahsedip -ne de olsa hemen þuracýktaydý- "tuvalete gideyim... ama daha iyi sýçmak için bir sigara fena olmaz" dedi, geðirdi. Elleriyle baðýrsaklarýný yokladý. Oturduðu iç taraftan kalkma süresinde, yan masadakiler, ýsmarladýklarý çayý içtiler; hesabý ödeyerek kalkýp gittiler.
Tuvalet lavabosunun aynasý, sýçrayan pis su damlalarýyla benek benek olmuþ. Küçük pencereden tren sesi geliyor. Sað kolu olmayan adam, klozetin üzerine çýkar. Ama her an düþecek gibidir. Lokomotifi ve ardýndan yýlankavi uzayan katarý iyice süzer. "Gitmeliydim". Sesindeki piþmanlýk sezilir. Gözleri dolar, ama boþalamaz. Raylarýn yamacýnda bir çocuðun trene taþ attýðýný görür. Baþýný pencereden uzatarak, çocuða baðýrýr. Ne dediðini kendisi bile anlamaz. Tuvaletin kapýsý týklanýr. Kapýda bekleyen, masada oturan diðer erkektir -sað bacaksýz-. "Ölüyorum. Çabuk ol patlayacaðým". Sað kolsuz adam üstünü, baþýný düzeltir. Aynaya bakarken farkeder; yansýmasý daha canlýdýr.
Sað bacaksýz içinse, zor bir eylemdir ayakta iþemek. Buna raðmen, öyle yapar. Tuvalet kapýsýný araladýðý anda, lavabo aynasýnda, yanlarýndaki kadýný ellerini yýkarken görür.
- Hýzlýsýn.
- Zorladým, ama olmadý. Kadýn caný sýkkýn verir karþýlýðý.
Kolkola oturduklarý masaya yönelirler. Kafeteryaya girdikleri andan itibaren, ilk kez, içerdekilerin bir kýsmý, bu aðýr aksak insanlara dikkat eder. Bu garüstü kafeteryasýný çýnlatan sesin kaynaðýna odaklanýrlar, kulaklarýný týkayarak. Sað bacaðý olmayan adam, koltuk deðneðini yere daha bir sert vurmaya baþlar. Göðüsleri kabarýr. Kadýn aðlamaklý olur. Adamý sýkýca tutar; düþmesin diye. Sað bacaksýz daha da sertleþtirir darbeleri. Bir yandan makamlý böðürmeye koyulur. Sað kolsuz ise masanýn üstüne çýkar ve ayaklarýyla tempo tutar. Sað kolundan kalan son kýrýntýyý kaldýrmaya çabalar. Birbirlerine bakarak, dik baþlarýyla, anlaþýlmasý güç bir marþ söylerler. Kadýn aðlarken, sað bacaksýzý tutmayý ihmal etmez. Etraftakiler, bir müddet onlarý boþ gözlerle seyre daldýktan sonra, yavaþça eski pozisyonlarýna döndüler.
Sað kolsuz, sandalyesinde oturuyor olsaydý, görecekti o treni. Bu istasyonda yýllardýr durmasýný bekledikleri treni. Göremedi.