Fýrtýnalar insanýn denizi sevmesine engel olamaz. -Maurois |
|
||||||||||
|
Bu gece beni uyku tutmadý, uyuyamýyorum. Saat sabaha karþý dört. Ben yine bunalým takýlýyorum. Midemde tarifsiz bir aðrý var. Uykusuzluðumun sebebi bu deðil tabi ki... Bitanem ... Hatýrlar mýsýn bilmem; seninle ilk konuþmamý; okul bahçesindeydi galiba bende hatýrlamýyorum o kadarýný Seninle tanýþmak istemiþtim; seninle çýkmak; seninle bir þeylerimi paylaþmak istemiþtim; yalnýzlýðýmý paylaþmak istemiþtim. Ýçimde duyduðum o hayalini kurduðum birlikteliði yaþamak istemiþtim seninle ... “Sende hala bir þeyler var oðlum çektiðin acýlar sana yetmemiþ. Git hadi git teklif et “ demiþtim kendi kendime. “Bak iþte orada. Gül yüzlü, þeytani ama masum bakýþlý, güzel sayýlabilecek bir vücut ama boyu kýsa, saçlarý dalgalý ve kýsa.” B –blok ikinci kat 11-A bilgisayar sýnýfýnýn bahçeye bakan penceresinden ölene dek unutmayacaðým birlikteliði paylaþacaðým kýza bakýyordum. Zilin çalmamasýný hiç bu kadar çok istememiþtim. Ne dersi vardý hatýrlamýyorum. Zaten aklýmda baþýmda deðildi. Allahým ne uzun kýrk dakika ya bir ömür gibi geçti. Zil sesiyle hocadan önce sýnýftan çýktým. Kararýmý vermiþtim. Tanýþacaktým. Hiç görmüyordu gözlerim o an. Gözlerim ona kitlenmiþ kalbim heyecandan delicesine atýyordu. Aradaki ayrýntýlarý heyecanlýydým hatýrlamýyorum. 18.03.99 da sana çýkma teklif ettim. Biliyor musun ?. Ben sana çýkma teklif etmedim. Aslýnda ben sana hayatýmý paylaþma teklifinde bulunmuþtum o gün. Sana yalnýzlýðýmý anlatmýþtým. Ýçinde bulunduðum boþluðu. Sevmeye ve sevilmeye ihtiyacým olduðunu. Ayný þeyleri söylemiþtin sende zaman istemiþtin. “Beni böyle kabul edeceksin ama.” demiþtin. “Nasýl yani ?” diye bir soru ile karþýlamýþtým seni. “Seveceðimi zannetmiyorum. Bir yara daha yeni kapandý. Hala onun etkisi altýndayým. Mutlu olamazsýn. Ama seversem sana iþkence çektiririm.” Demiþtin. Bende hepsine OK demiþtim. Galiba ilk kez TATÝLYA’ ya –hani þu tatil ve eðlence cumhuriyeti- gitmiþtik. Pek güzel olmasa da iyi bir gündü. Sinerama‘da bana sarýlman beni biraz þaþýrtmýþtý. Ama iyi bir gündü diye biliriz. Dönüþte serviste senin ne kadar saðlam diþlerin olduðunu anladým. “BÜYÜLÜ SANDAL”’ý mekan tutmuþtuk ilk önce okul sonrasý kaçamaklarýmýzda bir numara idi. Daha sonra “SÝMENA” kahretsin baþka yer yok mu koca AVCILAR’ da. Monoton geçen ama arada birbirimizi tanýmamýzý saðlayan küçük konuþmalarýmýz oldu. “KÜÇÜK EV”’ de takýldýk bir iki bilemedin üç kere. Bayanýn yanýmýza gelip :” Arkadaþlar biraz daha seviyeli müþteriler var.” Demesinden sonraki yüz ifadelerimiz. “Bir plan yapalým. Hafta sonu ne yapýyorsun?” sorusunun ardýndan “Bilemem, evden çýkabilir miyim bilmiyorum” cevabý . Okul kapýsýnda babaný görüp de “Kahretsin Kayýnpeder gelmiþ” demelerim. Annenle maceralarýný anlatman benimde “ baþlýyacam ananýn saat kaçtasýndan haa” demelerim. Telefon baþýnda akþam 9:00’un gelmesini ve böylece sesini duymayý istemem . Okuldan kaçýp FLORYA sahillerinde yaptýðýmýz yaramazlýklar. Sana ciddiyetimi göstermem için annemle bile tanýþtýrdým. TAKSÝM’ de ÝSTÝKLAL CADDESÝ’ nden girip BEÞÝKTAÞ’ a kadar yürüdüðümüz günü hatýrlýyor musun.? Seninle kampa gelmek istemem ve ERCAN hocanýn benim izciliði býrakmama sebep olan tavrý. Seni MEZUNÝYET BALOSU’ na götürmeyi o kadar çok istemiþtim ki ! . “Ama olanaksýz” dediler. Yýkýldým. Seninle o gece sabaha ,ayaklarýmýz tutmayýncaya kadar dans edip , sarhoþ olmak istemiþtim. OLMADI. KEP TÖRENÝ’ ninde herkes hüzünlü idi. Bu okulu neden bu kadar sevdiðimi anladým. Çünkü içinde anýlarým vardý. Sevim hocanýn bize “kaç gündür görüþmüyorsunuz” demesi vardý. Senin bana dersten kaçsana demen ve benim kaçýp seni bulamamam vardý o okulun içinde. Bu okulda sen olmasaydýn ayrýlýk bana böyle koymazdý. O gece içim taþ gibi olmuþtu. Eve gidince nasýl aðladýðýmý bilmiyorsun tabi ki. Seni görmek için “ERKANLI”’ya geldiðim günü unuttuðunu sanmýyorum. Hayatýmýn en acý günü idi. Senin gözündeki yerim iyice düþmüþtü biliyorum artýk bana eskisi kadar güvenmiyorsun. Neyden bahsettiðimi biliyorsun. Sana bir sözüm vardý. Ýçecektik. Canlý müziði olan bir yer istemiþtin. Biliyor musun ? Ama sakýn gülme ve dalga geçme J O gece seni kýz arkadaþým olarak deðil. Hayat arkadaþýmmýþsýn gibi hissettim. Seni telli duvaklý gördüðüm rüyam aklýma geldi bir an. O gece gözlerinde bir mutluluk vardý. Çok rahattýn. Harbiden. Bir gece vakti benimle yalnýz baþýna kalabilme cesaretini gösterdin. “Sen bana bu kadar çok güveniyor musun?” diye soracaktým . “Ulan oðlum” dedim. “Bu kýz sana güvenmese seni sevmese yanýnda ne iþi var” dedim. O güzel gece içinde teþekkür ederim ayný zamanda. Ne kadar eðlendin bilememde. Bu sabah bana çok kýzdýn biliyorum yerden evrenin derinliklerine kadar haklýsýn. SENÝ ÖLESÝYE SEVÝYORUM Bana ayrýlýktan söz etme demiþtim. Ayrýlýðý bende düþünmüþtüm ama sebebim seni korumaktý. Senden bu kadar çabuk ayrýlmayý isteseydim þerefsizim senin parmaðýna o yüzüðü takmazdým. Saat 5.30 gün aydýnlanýyor. Ama benim dünyam karardý. BÝTANEM yaþadýklarýmýzý þöyle bir gözden geçir. Ýyi düþün çünkü bir daha olsun istemiyorum. Ayrýlacaðým diyorsan sebebi her ne olursa olsun sorun yok. Tatlý bir þekilde ayrýlýrým. Benim bir tanecik LÝSELÝM ayrýlalým diyorsa eyvallah. Ne istedin de yapmadým BÝTANEM. Ýçmeye gidek dedin içtik. (Birini Saymaya Biliriz.)Ayrýlalým diyorsan ona da EYVALLAH. Yeter ki sen mutlu ol. Zaten ben kimim ki. Aptal bir teknisyen. Tipsizim. Sakal traþýný da beceremiyorum. Öpüþmesini bilmiyorum. Þerefsizliði bile beceremiyorum. Ama unutmadým BÝR GÜN SENÝ BULUCAM verdiðim sözü tutacaðým. Kim bilir sevdiðini söylediðin biri olur yanýnda . Kim bilir belki mezarda bulursun beni. Seninle yaþadýklarým, paylaþtýklarýmý kaðýt kalem anlamaz. Yazamaz.
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Kerem ALTINOLUK, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |