Bir gecenin tavafýndayým sevgili.
Kimse üstüne alýnmasýn diye
Doluyorum ihanet yaftalarýný
Boynuma.
Urganlar beni asmayý býrakalý beri
Ben,
Þafaklarý söktüm gökyüzümden.
Þimdi uyu sevgilim
Daha doðmadý güneþ
Baðdat üzerine.
Yeþil vadi de
Kan çiçekleri
Solmadý daha.
Uyu sevgilim
Uyandýðýnda bu dünya gül bahçesine dönecek…


Buradayým
Ayaklar altýna alarak kendimi
Ýþte tam buradayým…
Sýðýntý bir yalnýzlýkla
Üþümüþ bir yoksullukla buradayým…
Kapýndayým Feraye
Çýðlýk çýðlýk büyüyor içimde
Yaðmurlarýn.
Besteliyor en hazin þarkýlarý
Benim burada oluþum.
Buradayým Feraye.
Yerim göðüm yok benim…


Ýçime tünüyor sensizlik kuþlarý feraye
Adýn, adýma baskýn çýkmakta
Galip gelmekte her vuruþmada.
Feraye; sensizlik kýskacýnda
Büyütüyorum içimde ki beni.
Yazýlan her kelimemin baþýna.
Ýki damla gözyaþý oluyor
Ýmla kuralý.
Feraye!
Çýðlýk çýðlýða bir enkaza sürüklüyor bu sel beni
Senin okyanusunda boðulacaðým.


Bir sabah feraye
Güneþin yüzü kesilir.
Ay en dolu halinde ýþýtmaz
Bir sabah feraye
Yaðmurlarý biter, tükenir bu kentin.
Kediler mahsur kalýr
Kentin tüm aðaçlarýnda.
Bir sabah feraye
Tüm olmazlar
Tüm olmayacaklar
Tüm olamayacaklar,
Oluverir.
Ýþte o zaman ben susarým sana feraye…


18/10/05
Mehmed Asým