Hey sen! Lütfen...
Tam da seni unutmuþken,
Tam da beni avutmuþken,
Girme hayatýma yeniden...

Yeni bir vurgunu taþýyamaz yüreðim,
Yeni bir beni avutamaz benliðim...
Git uzaklara,
Ta daðlarýn ardýna,
Ta dipsiz kuyulara,
Ve hatta en kuytulara...

Yeminim var bana
Bu ben, yeni bir ben yaratamaz benden yeniden,
Aðýr gelir,
Zor gelir,
Zar gelir taþýyamam.
Sadece beni taþýmaya ahdim var,
Yeminim var,
Çok kararlýyým ...

Gelme yanýma,
Yaklaþma yamacýma
Var git yoluna...
Hiçbir gözde seni bulmak,
Hiçbir izde sana rastlamak istemiyorum...
Her ne isen,
Her kim isen,
Ben de varlýðýný çoktan silmiþim
Çoktan bitirmiþim ne istiyorsun benden

Sana yakýnlýðýmý sevmiþtim ta ezelden
Sana yatkýnlýðýmý,
En derinden...
Yolum açýktý,
Ufkum açýktý,
Tutkum açýktý sana...

Yeni bir girdap,
Yeni bir ýzdýrap,
Yeni bir rab olma bana eksik olsun memnunum hayatýmdan.
Býrak kendimi kendimde yaþayayým,
Býrak kendimi sensizliðe alýþtýrayým,
Býrak kendimi bir ben bileyim bir baþýma yaþayayým.

Tüm kapýlarý kapamýþken,
Tüm acýlarý sindirmiþken,
Tüm yürek çarpýntýlarýný dindirmiþken
Ve bendeki varlýðýný yok edip bitirmiþken
Ne istiyorsun benden.

Yüksün bana,
Gamsýn bana,
Ýsyansýn bana,
Artýk geçti benden dürdüm defterini ..lütfen!
Yoruldum seni taþýmaktan
Yazasým da gelmiyor seni,
Okuyasým da
Þarkýlarda bile duymak istemiyorum seni
Anla beni...
Beni bana býrak
Uzak dur benden
Lütfen...!