Sonbaharý Özleyiþ
Bir Ekim akþamýnýn serinliðinde
Sonbahar'ýn hüznünü yaþayabilmek için
Günlerdir gözlerim göðe dönük...
Güneþ'in pýrýltýsýna
Neredeyse dostluðumu yitirdim
Gönlüm tombul bulutlardan yana
Yaðmuru bekliyorum...
Biliyorum;
Doða'nýn dengesi bozulalý beri
Baharlarýmýz kýþ oldu,
Kýþlarýmýz yaz
Ama baþýmýza gelenler yine de az
Doða'ya baþkaldýran varsýllaþma tutkumuz
Yeþili yokettikçe
Mavi Bilyemiz de bizimle çile çekiyor...
Yaðmuru düþlüyorum;
O tatlý serinliðiyle...
Yaðmuru özlüyorum;
Çatlamýþ topraklarýn derinliðiyle...
Dört mevsimin yerini
Dert mevsimi aldýðýndan beri
Kurak, çorak bir yalnýzlýk
Yeþilden uzak
Gerçekte bunlar, biz insanlarýn
Yaþamýmýza kurduðu ölümcül bir tuzak...
Ekim geçiyor;
Henüz çiftçi ekemedi tohumunu
Yoksa bu Dünya'nýn sonu mu ?
Can çekiþen bir Doða
Ya sonra ?
Sonbahar'ý yaþamak istiyorum
Yaðmur yüklü tombul bulutlarýyla
Yüreðim yitirmiþliðin son umutlarýyla
Çýrpýnýyor, çýrpýnýyor
Soyu tükenen kuþun kanadý gibi
Korkuyorum yarýndan
Can damarýmýn kanadýðý gibi...