Ya sen yoktun, ben seni hep var saydým
Ya da sen bir düþtün ben seni gerçek sandým
.......
Yüreðimdeydi yüzün
Çerçeveletip kenara koyacaðým bir resmin olmadý
Ellerimde kaybolmadý hiç saçlarýn
Deymedi tenim tenine
Sýcaklýðýný tatmadý dudaklarým dudaklarýnýn
Ve özledim bir zamanlar duyduðum sesini...
Her defter dalýna yazdým ismini
Oysa sen o defter dalýndan önce yüreðime yazýlýydýn
Ve adýna þiirler döküldü mýsra mýsra
Ne okudun ne okuttum baþkalarýna
Kimseler bilmedi hiç
Kimseler bilmediði gibi sende bilemedin
Sana karþý duyduðum bu gizli sevdayý
Bilmedin çünkü görmedin yanan kor ateþleri
Üzerinde yürürken
Karþýmda olmayan sana karþý
Yalnýzlýðýma karþý isyan ediþimi ...
............
ya sen yoktun, ben seni hep var saydým
ya da sen bir düþtün, ben seni gerçek sandým.
.......
düþ’tün ,
düþtüm yere bu gerçeði her anladýðýmda
mideme býçaklar saplanýrcasýna aðrýlar giriyordu
düþ’tün ,
uyanmak istemiyordum bu rüyadan
ben uyandýkça sanki ölüyordum
düðümleniyordu kelimeler boðazýmda
aðlamak istesem de aðlayamýyordum
...........
sen yoktun belki de
yoktun çünkü elimi her uzatýþýmda sana ,boþ kalýyordu
sen yoktun
seslendiðimde ses vermiyordu dilin
sen yoktun ama
öyle vardýn ki içimde, senden baþkasýný sevemedi yüreðim...


selin erol temmuz 2005 yýlý