Beni bana el eden zemheri,
Þehrin sabrýný sýnýyorsada buza kesmiþ nefesin
Gecenin gözleri,
Þaçlarýmla savrulan hasretten daha bir delici
Daha bir keskin...
Doða kaybediyor aðýr aðýr yazdan kalma renklerini
Küsülü bir sonbahara yazýlýyor adlarýmýz
Adýmýz;
Bizi en çok acýtan yaramýz
Adýmýz;
Kirli camlarýn, sýrlý buðusunda mahkum müebbete

Doðanýn beyaza yenik düþüp silinen renkleri gibi
Sevda defterinden bizde þerha þerha siliniyoruz
Siliniyoruz sýrrýnda müebbete yazýldýðýmýz camlardan
Duvarlarýna þirler kazýdýðýmýz evlerden
Aðlamaklý caddelerden
Kederli þehirlerden
Ve siliniyor hayat aynalara yasaklý gözlerimizden
Baþka baþka hayatlar
Gece muharebelerinde iþgal ediyor uykularýmýzý,
Camlar baþka, caddeler baþka, þehirler baþka
Esameler ayný alsada deðiþmiþ mana,
Yeni tanýþtýðýmýz yada ezelden varolan
Ancak bizim yani farkýna vardýðýmýz dudaklarda...

Takvimlerin çýkrýðýnda
Ýnceldikçe inceliyor bizim için eðrilen ipler,
Ýnmelerle tutuk ellerimizi sarmaya muktedir deðil.
Ýpler gibi daðýlýyor ellerimizde seneler...

Yol türkülerinin yerine yakýlýyor aðýtlar
Ýçimizdeki kýz çocuðunun gözleri,
Kapanýyor kýrmýzý papuçlarla müsemma bayramlara.
Sokaktaki yabancý sýzýyor evlerimize, odalarýmýza
Bununla yetinmeyip,
Hayallerimize aþkýmýza ortak çýkýyor
Diz çöküyor sevda yoksulu sofralarýmýza
Mayalýyor içimizin fýrtýnalý sularýnda yabanlýðý
Daha anlamlandýramadan olan biteni
Sokaktaki yabancý içimizdeki yabancý oluveriyor...

Ýçimdeki yabanlýðý mayalayan sokaktaki yabancý,
Þehirler yaðýyor içime,
Trenler çýðlýklarýný içime kusuyor,
Vapurlar söndürüyor tüm ýþýklarýný gözlerimde
Yüreðimde
Ýnfilak edecek þafak kolluyor þehzede gülleri,
Ýçimdeki yabanlýðý mayalayan sokaktaki yabancý,
Artýk bitirmelisin bu amansýz muhasarayý...


Kanatsýz kýrlangýçlarýn incinmiþ bileklerinde vuslat muþtularý salmak için þehirlerce çok geç kaldýn,hýrpalama daha fazla dikeninden muzdarip gövdemi..Ben karýþ karýþ bilirim bu þehirleri, kalmadý kök salabileceðin bir avuç toprak parçasý dahi....