Hani yaðmur yaðarsa
Gecenin daralmýþlýðýnda hafiften
Bütün duyularým depreþir sanki aniden

Islanýr toprak yayýlýr kokusu burnuma
Damlalarýn sesi sokulur kulaklarýma
Fýrlarým yerimden gözlerimi çeker gökyüzü
Ýþte öyle bir gece Ýstanbul'da
Herkes uykusunda sessizliðin saatlerinde
Balkondan dýþarý bakarken
Atýlmak istedim yaðmurun altýna
Son iki duyum da rahat durmadý iþte
Sýrýl sýklam olup tatmak istemekteler onu
Nereye gitmek istediðimi bilmeden yürümek
Sonu olmayan bir yola
Belki bilmediðim bir bekleyenime...

Ýçim bir garip oldu
Yaðmur gönlümün bahçesini sularken
Sel altýnda kalmýþ gibiydim
O doldururken beni ve sürüklerken
Ben boþaltmak,boþaltmak hevesindeydim

Bir aðaca yaslansam gidip bu gece
Hayaller kurup
Sýzýp kalsam orada
Sabah güneþle uyandýðýmda
Ya ellerimi uzamýþ bulsam
Sana uzanmak yolunda
Ya da yok olmuþ bulsam onlarý
Bir daha hayal kýrýklýðý yaþamamak adýna