Posta kutusunda mektup görmeye pek alýþýk olmayan Ayfer Pazar sabahý kendi adýna gelmiþ mektubu farkettiðinde uzun zamandýr mektup almamýþ olmasýndan kaynaklanan garip bir heyecan duydu içinde. Zarfýn üzerinde sadece ismi ve ev adresi yazýlýydý, gönderenin isminin yazýlmamýþ olmasý Ayfer’in heyecanýný daha da bir arttýrdý. Merdivenleri bir solukta çýkan Ayfer zarfý aceleyle açtý, zarfýn içinden çýkan mektup deðil bir davetiyeydi.


“Kelimelerin Dansý” Partisi

Ýsminiz partimize davetlidir. Herhangi bir yakýnýnýzýn ismiyle birlikte partimize katýlýmanýz bizi onurlandýracaktýr.

Yer: Kelimelerin Çaðrýsý Oteli-balo salonu
Tarih: 26 Mayýs 1997
Saat: 21:00

Not: Partimize katýlacak isimler için herhangi bir harf sýnýrlamasý bulunmamaktadýr.


Uyku mahmurluðunun üzerine bir de davetiyede yazanlarýn anlaþýlmazlýðý eklenince Ayfer’in düþünceleri iyice karmaþýklaþtý. “Ýsminiz partimize davetlidir” de ne demekti, acaba Ayfer’in bugüne kadar duymamýþ olduðu saygý ifade etmek için kullanýlan yeni bir söz müydü? Eðer öyleyse “Partimize katýlacak isimler için herhangi bir harf sýnýrlamasý bulunmamaktadýr” cümlesi ne anlama geliyordu? Bir süre sonra davetiyede yazanlarýn üzerine düþünmenin bir sonuç vermeyeceðine karar verdi ve çok sevdiði Pazar kahvaltýsý eþliðinde rahatlamanýn kendisi için en iyisi olacaðýný düþünüp kahvaltýsýný hazýrlamaya koyuldu. Kahvaltýnýn ardýndan en yakýn arkadaþý Demet’i aradý ve ona kendisine gelen ilginç davetten bahsetti. Davetiyedeki sözleri tam olarak anlayamamakla birlikte pek çok insan gibi bilinmeyenin çekiciliðine kapýlmaya meyilli olan Demet Ayfer’e partiye onunla birlikte gitmek istediðini söyledi. Tarih 23 Mayýs 1997’ydi ve partiye tam üç gün vardý, Ayfer ve Demet için geçmek bilmeyen yoðun ve merak dolu üç iþgünü.

26 Mayýs günü heyecandan zor çalýþan Demet ve Ayfer mesainin bitimiyle birlikte hemen çýktýlar ve evlerine gidip hazýrlanmaya koyuldular. Saat akþam sekiz buçuðu vurduðunda Ayfer buluþacaklarý meydana çoktan gelmiþ heyecan içerisinde Demet’i beklemekteydi, beþ dakika sonra Demet de geldi ve bir taksiye atlayýp doðruca Kelimelerin Çaðrýsý Oteli’ne gittiler. Resepsiyonda kendilerini karþýlayan delikanlýya davetiyelerini gösterdiler ancak delikanlýnýn sözleri karþýsýnda ne diyeceklerini þaþýrdýlar. Davetiyede de yazdýðý üzere partiye sadece kelimeler girebiliyordu, dolayýsýyla balo salonuna Demet ve Ayfer’in sadece isimleri girme hakkýna sahipti. Tam bunun nasýl mümkün olacaðýný soracak gücü kendilerinde bulmuþlardý ki isimlerinin tanýmadýklarý bir erkek ismiyle-ki bu resepsiyon görevlisinin ismiydi-birlikte balo salonuna doðru ilerlemekte olduðunu gördüler. Resepsiyon görevlisinin ismi Ayfer ve Demet’in isimlerine balo salonunun kapýsýna kadar eþlik etti ve kapýda onlara iyi eðlenceler dileyip resepsiyona geri döndü. Demet ve Ayfer’in isimleri salona girdiklerinde içeride hafif bir müzik çalmaktaydý, müziðin etkisiyle biraz olsun rahatlayýp etraflarýný incelemeye fýrsat bulduklarýnda balo salonunda kendilerinden baþka isim olan kelime bulunmadýðýný farkettiler, salonda kendilerinden baþka sadece bazý soyut kavramlarý niteleyen kelimeler vardý.

Saat dokuzu bir iki dakika geçiyordu ki gecenin ilk parçasý çalmaya baþladý. Kurallara göre ayný anda iki ayrý kelime grubunun dans etmesi yasaktý, ancak toplu dans edilebilen hareketli parçalarda kelime sayýsý sýnýrlamasý yoktu. Ýlk parça dans edilmeden geçildi, ikinci parçanýn çalýnmaya baþlamasýyla birlikte mutluluk Ayfer’i dansa davet etti. Ayfer’in içerisinde bulunduðu þaþkýnlýk ve heyecan adým atýþýndan etrafýný süzüþüne kadar her hareketinden açýkça görülebiliyordu. Dans ettikleri parça ilkbaharý çaðrýþtýran ezgilerle bezenmiþ coþkulu bir parçaydý, mutluluðun kollarýnda Ayfer’in heyecanýndan eser kalmamýþtý. Salondaki tüm kelimeler Ayfer’in mutlulukla olan dansýný izlemekteydi, Ayfer’in gözlerinden yayýlan ýþýk öyle etkileyiciydi ki Demet Ayfer’in gözlerinde böylesine güçlü bir ýþýltýyý o güne kadar hiç görmediðini fark etti ve saf mutluluk bu olsa gerek diye geçirdi içinden. Dans boyunca Ayfer’in hissettikleri tarifi imkansýz duygulardý. Ayfer dansýn bitiminde böylesine yoðun bir mutluluðu en son çocukluðunun yitmeye yüz tutmuþ birkaç silik anýnda yaþadýðýný anýmsadý ve içi burkuldu bir an.

Üçüncü parça ikinci parçaya çok benziyordu, parçanýn ilk ezgilerinin salonda yankýlanmaya baþlamasýyla birlikte umut ve Ayfer dans etmeye baþladýlar. Ayfer mutlulukla ettiði danstaki gibi yoðun duygular hissetmemiþti umutla dans ederken ama yine de hoþ bir duyguydu hissettiði. Umutla edilen kýsacýk bir dans Ayfer’in yaþama sevinincini ve hayata baðlýlýðýný yükseltmeye yetmiþti, mutluluðun olmadýðý zamanlarda hayatla insan arasýndaki önemli ve belki de tek baðdý umut.

Umutla Ayfer’in dansýnýn bitmesiyle birlikte hemen sýradaki parçaya geçildi, oldukça aðýr ama bir o kadar da kasvetsiz bir parçaydý çalan. Huzur yaklaþtý bu kez Ayfer’in yanýna. Huzurla dans ederken hissettikleri bambaþkaydý Ayfer’in, hiç bitmemesini diledi danslarýnýn. Bundan sonra hangi kelimelerle dans edeceði, hangi duygularý yaþayacaðý tüm önemini yitirdi o an için, Ayfer birçoklarýnýn peþinden koþtuðu huzurun kollarýnda dans etmekteydi ve huzur duygularýn en güzeliydi, huzur Ayfer’e kýsacýk danslarý süresince mutluluðun yaþattýðý tüm duygularý yaþatmakla birlikte çok daha fazlasýný verebilmeyi de baþarmýþtý ona, dinlendiren sakin bir mutluluktu aslýnda huzur.

Sýradaki parça oldukça hareketliydi dolayýsýyla da toplu dans için oldukça elveriþliydi. Mutluluk, huzur, sevgi ve güven Ayfer ve Demet’i de aralarýna alarak hep birlikte dans ettiler, gecenin en güzel danslarýndan biriydi bu toplu dans Ayfer ve Demet için; mutluluk, huzur, sevgi ve güvenin bir arada olduðu bir ortamda uzun bir aradan sonra ikisi birlikte dans etmekteydiler. Ayfer’in gözü gecenin davetlilerinden biri olan dostuða iliþti bir an, dostluk bir köþede oturmuþ yüzünde tatlý bir tebessümle Ayfer’le Demet’in mutlu, huzurlu, sevgi ve güven dolu dansýný izlemekteydi, o an anladý Ayfer dans ettiðinin aslýnda dostluk olduðunu ve dostluðun sevgi ve güven üzerine kurulu mutluluk ve huzur veren yüceliðini.

Saat neredeyse ondu, artýk yavaþlamanýn vakti gelmiþti; yeni parçanýn çalmaya baþlamasýyla birlikte hüzün geldi Ayfer’in yanýna, yüzünde gülümsemesiyle. Hüzün Ayfer’in yakýndan tanýdýðý ve ölesiye sevdiði bir kelimeydi. Ayfer hüzünle sýk sýk dans ederdi ve hüznün içinde taþýdýðý tatlý mutluluk ve huzur zerreciklerini yoðun bir mutluluk seline her zaman için tercih ederdi, belki de bu yüzden hüzün de Ayfer’i çok severdi, onu çok üzmez, mutluluk ve huzur taþýyan yüzünü ondan hiç esirgemezdi.

Bu güzel danstan sonra hasret, keder ve aþk Ayfer’den dansa biraz ara vermesini ve bir süreliðine masalarýna gelip onlarla oturmasýný rica ettiler. Ayfer’in hasret, keder ve aþkla birlikte oturduðunu gören hüzün Ayfer’i onlarla yalnýz býrakmak istemedi ve ona mutluluk ve huzur taþýyan yüzüyle destek olmak için yanýna gitti; hüzün farkýndaydý çünkü aþk, hasret ve kederin Ayfer için aslýnda ayrýlýktan baþka bir kelime olmadýðýnýn ve Ayfer’in yüreðinin ayrýlýða hiç dayanamadýðýnýn.

Hüzün Ayfer’e destek olmaya çalýþtýysa da ayrýlýðý hissetmek Ayfer’i çok yýpratmýþtý ve o gece bir daha dans etmedi Ayfer. Demet de Ayfer’i yalnýz býrakmamak için kelimelerle dans etmeyeceðini söyleyince kelimeler kendi aralarýnda dans etmeye baþladýlar. Ýlk olarak sevgi ve aþk dans ettiler, çok uyumlu bir kelime çifti olmuþtu sevgi ve aþk, hatta bazý anlarda öyle bütünleþiyorlardý ki, bir an için tek kelime gibi gözüküyorlardý; yine de aþk sevgiden farklýydý ve ne kadar çabalarsa çabalasýn bir gün yine de sevgiye yenileceðinin bilincindeydi. Aþk ne yaptýðýný bilmiyordu, dolayýsýyla kendini bilen sevginin onu alt etmesi iþten bile deðildi. Aþk yine de seviyordu sevgiyi; çünkü sevgi yense de onu aþkýn bir parçasýný her zaman içinde taþýyordu aþkýn cesaretine saygýsýnýn bir göstergesi olarak belki de. Sevgi ve aþkýn uyumlu dansýný kýskançlýk tehlikeli bakýþlarýyla uzak bir köþeden izlemeyi ihmal etmemiþti.

Sevgi ve aþkýn dansýnýn ardýndan nefret dansa davet etti aþký. Aþk nefreti sevmezdi, nefret de aþký; birbirlerine tamamýyle zýt duygular olmalarýna raðmen mesafe olarak hep yakýn dururlardý. Bazen hiç beklenmedik bir anda nefret aþkýn yerine geçiyor ve hayatlarý mahvediyordu, sevginin kendisini alt etmesine bir diyeceði olmayan aþk nefret tarafýndan safdýþý býrakýlmayý bir türlü içine sindiremiyordu; nefretin aþka ve yaþanmýþ güzelliklere saygýsý yoktu çünkü, girdiði hayatlarýn aþkýný ve tüm geçmiþini hiçbir güzel iz býrakmayacak þekilde siliyor ve yürekleri kinle karartýyordu nefret. Kin nefretin en yakýn dostuydu zaten ve gecenin büyük bir bölümünü de nefretle birlikte geçirmiþti. Gece boyunca yüreklerdeki sevgi ve aþký nasýl kin ve nefrete dönüþtürebileceklerinin planlarýný yapmýþlardý büyük bir olasýlýkla.

Aþk ve nefretin soðuk danslarýyla birlikte balo sona ermiþti, müzik durmuþtu ve kelimeler vedalaþmak için salonun ortasýnda toplanmýþlardý. Gecenin bittiðini gören Ayfer de diðer kelimelerin yanýna doðru ilerledi, Demetse hala masalarýnda oturmakta ve salonun ortasýnda toplanmýþ kelimeleri izlemekteydi. Ayfer, mutluluk, umut, huzur, sevgi, güven, dostluk, hüzün, hasret, keder, aþk, ayrýlýk, kýskançlýk, nefret ve kin biraradaydýlar; anlamý iyi ya da kötü tüm kelimeler yanyanaydýlar þimdi. Gerçek hayat da tüm duygularýn birarada bulunduðu ve deðiþik zamanlarda deðiþik duygularýn aðýr bastýðý ama yine de her duygunun az ya da çok hep varolduðu bir bütünlük deðil miydi aslýnda ve onu güzel yapan da bu çok seslilik, bu duygular kanonu muydu acaba?

SERAY ANIL