Eylülün ilk günleriydi
Dalýndan düþen bir yaprak
gibi düþerken yüreðimden
anlaþýlmaz yalancý bir bahara
daha veda zamaný gelmiþti
fakat baharlar yine gelirdi
ya sen bir daha gelir miydin?
mümkün gözükmüyor
geride
býraktýðýn bir damla gözyaþý ve
iki satýr mektupla.
Göçmen kuþlar gibi çekip gittin
apansýzca ve acýmasýzca.

Eylülün ilk günleriydi
yüreðime de
güz aylarýnýn geldiðinin habercisi.
Takvimlere yüzyýlýn unutulmaz
bir günü olarak geçecek,
günler günleri kovalayacak
zaman su gibi akacak
ama ben acýlarýmdan
geçen zamana aldýrmayacaðým.
Göz yaþý dökmek için,
yaðan yaðmurlarý bekleyeceðim.
Gururumu asla
yerlere düþürmeyeceðim.

Eylülün ilk günleriydi
kalp krizi geçirdiðim zaman.
Gözlerimi açtýðýmda sadece seni aradým
yanýmda olmaný bu kadar çok istediðim
baþka bir zaman hatýrlamýyorum.
Neden uyandým ki bu rüyadan?
Ama sana kim söylerdi ki bunu
Kahrýmdan yataklara düþtüðümü.
Duyarsan bir kez daha yýkýlmaz mýydým?
Alay etmezler miydi benimle
Bir kýz için yataklara düþmüþ demezler miydi.
Olmaz deðil mi ?
Lanet olasý þu gurur bir anda yerlere atýlabilir miydi ki

Eylülün ilk günleriydi
sensizliðe alýþacaðým diye yeminler ettiðim
baþka bir sevgili bulmaktý gayem seni unutabilmek için
ama her gördüðüm kiþide seni arýyordum
hayat sensiz çekilmiyor biliyor musun
yokluðun kara kýþtan da beter ama
nasýl anlatýrým ki bunu sana.


Eylülün son günleriydi
hayata, sana veda ederken,
bu yazdýðým son þiir
söylediðim son þarkýydý.
Gurur ve aþk mahþerin iki atlýsý
hep mutlulukla biterdi aþklar
Öyle öðrenmiþtim izlediðim filmlerde.
Ama bu kez öyle olmadý
Bir eylül akþamýnda yerin asla dolmadý.

Doðan ORMANKIRAN