Gördüðüm bir fotoðraftý, namluyu baþýma dayamýþken indirten. Hýçkýrýklar arasýnda yýllardýr kurumuþ göz pýnarlarýmdan akan ilk yaþlar oldu. Aðlamanýn tadýný unutmuþum hep gülmem gerektiðinden. Bu fotoðraf ne ölüme izin veriyor ne de umut getiriyor. Sadece getirdiði biraz daha sabýr gereksinimiydi. Aðabeyime bunu yapamazdým, onu tamamen kimsesiz býrakamazdým hele böyle þuursuzken. Yýlmýþlýða, sürünmüþlüðe devam ederken elimden silahý düþürdüm ve birden çocukluðumdan kalma bir türküyü iþittim. ‘’ al yemeni mor yemeni yemenisi sarý’’… Fotoðrafla beraber iyice içim geçti. aðabeyimle beraber palmiye aðacýnýn altýnda gülücükler saçarak poz veriyorduk. Mini mini ellerimiz varmýþ. Ne kadar masummuþuz. Kim derdi ki bu hale geleceðimizi? O masum küçük kýz çocuðunun yüzüne baktým, o umutlarýmý düþündüm o zaman hissettiklerime dair… Ne hayaller kurardým, gelecekle ilgili resimler canlanýrdý gözümde. Kendimi telli duvaklý beyazlar içinde düþlerdim aðabey mide hep yanýmda. Çok yaþayacaktýk, hiç ayrýlmayacaktýk, ne onun yüzünde, bileklerinde kesikler olacaktý, nede bende bu kirlenmiþ yüz. O masumca gülüþlerden hiç kan damlamayacaktý. Ben her zamankinden daha gururlu olacaktým. Kullanýlmamýþçasýna ve onurluca… Bedenime tek bir el dokunmamýþçasýna, kucak açanlar okþamamýþçasýna. Saçlarýmý bir tek rüzgar savuracaktý, itilircesine atýlan tokatlar ve zýpzýp oyunlarý deðil.

Düþler kalmýþ bir tek eskiden kalma. Hatýrlýyorum da ileride kocamýn kim olacaðýný düþünürdüm. Nasýl biri ve dünyanýn neresinde þimdi diye. Bu kadar çok erkeðin olacaðý hiç aklýma bile gelmemiþti. Çok masumca gülerdim hatýrlýyorum da, kýkýr kýkýr olurdum. Þimdi ise kulaklarda çýnlayan acý kahkahalar var. Bir an düþ görmek isteyerekten baþýmý yastýða dayadým. Yüzümün göz yaþlarýmdan gerildiðini hissettim. Dilime tuz tadý geldi. Birden geçmiþ olan 10 yýlý düþündüm sadece bir rüyadan ibaret olabilir mi diye. Annemin kucaðýndan atmadýðý, babamýn içip evden kovmadýðý, hiç kimsenin dokunmadýðý 21 Temmuz gecesi miydi acaba yýl ise 1993 . Hala 13 yaþýn damýydým? 10 yýl hiç yaþanmamýþ olabilir miydi? Veyahut ta 23 yaþýnda 13 yaþýmdaki halim olabilir mi 10 yýlý hiç geri almazcasýna silebilir miydim? Daha mý mutlu olabilirdim yoksa, üffffff yaþamadan bilemiyor insan iþte!

O iðrenç elleri birden sýrtýmda hissettim ürperdim. Gözlerimin önüne o býyýk altýndan akan salyalar geldi o iðrenç yaþlý para babalarý... Midem acayip bulandý. 10 yýla ait silmek istemediðim iki hatýra geldi aklýma çekmeceden çýkarttým elime aldým. Biri sevdiðim cesaretsiz adamdan kalma yanýmda içtiði son sigarasýnýn izmariti ile, sarhoþ bir müþterinin yazdýðý þiirden kalma mýsralar;

Bu titrek vücudunla daha nereye kadar?
Vesikan yazýlmýþ çoktan,
Faturan kesilmiþ hesap kadar,
Aynasýzlar peþinde, kaçýþ yok çýkmaz sokaktan,
Artýk bitti küçük fahiþe!