Tek seni sevdim öldüm. Sensizlikti katilim , hatalýydýk en baþýndan , kapalý kutuyduk her zaman . Hep sustuk, gizledik kendimizi , hapsettik içimize sevgimizi. Olmasý gereken de buydu ve olmasý gerektiði gibi davrandýk hep , nedendir hep gerektiði gibi davranmak , nedendir sevememek , hayal etmek , özlemek!!!
    Ýlktir bu yaptýklarým ; Utanýyorum! hiç yazmadým daha önce acýmdan ,güçsüz olmadým böylesine , aðlamadým gecelerce görmediðim imkansýz olan bir ...... için , umutsuzca aradým mutluluðu hep sen yokken , tüm yaþamým boyunca , ve iþte! geldin hayatýma doðan güneþ misali ... Parlaklýðýndan sana bakamýyor ,sýcaklýðýndan dokunamýyordum. Gerçeðimiz bu iþte güzelim , isyaným hergün hatýrlayýp sonsuza kadar süreceðini bildiðim sana asla ama asla ulaþamayacaðým gerçegi olan gerçeðimize.
    Zor da olsa alýþmalý kulaklarýmý týrmalayan kalp atýþlarýmýn her an sensizliðimi hatýrlatmasýna.
   Týpký dediðin gibi "kelimeler yetmio susuveriyosun."