Sigarayý kaç nefeste bitirdiðinden ruh hallerini anlayabileceðiz insanlar var mý hayatýnýzda? Bilmek istemediðiniz ayrýntýlarla size kendini tanýtan. Farketmeden alýþtýðýnýz, tek kelime etmeden kabullendiðimiz. O öyle girdi dünyama. Ayaklarýnýn ucuna basa basa, gözlerimin içine baka baka. Yadýrgamadým hiç asansörde ayný yöne bakýþýný , nefesini tutuþunu ve rengini gözlerini. Sanki rüya onundu ve ben sadece bir dekor olarak çaðrýlmýþtým.

Sabahýn son saatleridir o altý katý yirmi saniyede çýkmak asansörde. Ýþyerinin kapýsýndan girip, çýkardýðýnýz an, o ilk “günaydýn”ý dudaklarýnýzdan, zaman size ait deðildir artýk. Zaman meðer o nadir yirmi saniyelerden ibaretmiþ dedirten bir sürpriz ; o yine gözlerini aynanýn metal çerçevesine dikmiþ bakmakta. - “ Siz evli misiniz abi? ” .Ufacýk çocuðun bu saatte asansörde iþi olmamalý, dersaneye bu yaþta baþlýyorlar þimdi… – “ Hayýr caným, nerden çýkardýn? ” – “Hiç konuþmuyorsunuz ya ondan, annemler de hiç konuþmaz asansörde” Ýþte ilk göz göze geliþimiz, hep ayný yöne bakan kýzla, parmaklarýný sayan çocuðun bakýþlarý ilk kez kesiþti.

O yirmi saniye hep deðerliydi ama o gün merakýmý bunca kamçýlayan , nasýl farketmemiþ olduðumdu tüm o deðerli yirmi saniyeleri? Ertesi gün , tüm günümü , o yirmi saniye için kurgulamak çok organize bir iþti . Önce o gelene kadar asansörde beklersin erken gidip , sonra tanýþýrsýn, aþýk olursun , aþký yaþarsýn, aþký kullanýrsýn, aþk seni kullanýr, o gider sen hala aþýksýndýr , tüm yitmiþliðine raðmen , hissettiklerin hep o yirmi saniyede hapis olur.

Düþünmeden yaþadýðýmý hiç kabul etmedim , ta ki düþünmeden sevmeye karar vermiþ bulana dek kendimi. Saçlarýnda zamaný durduran bir sihir vardý , elimde olmadan sarýlýyordum ona ama illa ki bile isteye ayrýlýyordum. Ayrýlmaktan korktuðum o deðil, onunla olamama düþüncesiydi, bunu bunca yýl sonra þimdi kabul ediyorum bunu. “Erkeklerin içten ve samimi olarak itiraf ettiði…” diye kendimi kandýrmaya hiç niyetim yok. Bizler itiraf etmeyiz, bizler aðýr geldiði için yere býrakýrýz, vicdanýmýz taþýyamadýðý için kusarýz, ya da sadece aðzýmýzdan kaçýrýrýz alkolün verdiði esriklikle ki tabii bu diðer erkeklere bilinçli anlatýlmadý ise . Bana aðýr geldi, yere býrakýyorum. Býraktýðým yerde sizler vardýnýz ve duydunuz. Tüm büyü bundan ibaret, romantizmi sadece ilk yirmi saniyedeydi.

Bunca zaman sonra hala bu kadar net hatýrlatan bana saniyeleri, ne dillere destan güzelliði ne yaþadýklarýmýz ne gidiþi ne de hissettiklerim. Kanýmca tek suçlusu bu hiyeroglif anýnýn , hissetmediklerim. Çevremde bu denli varlýðýna alýþýp ta, mevsimler sonra bir anda farketmem…

Bu yüzden uzak durmalý kendini farkettirmeden size tanýtan , rutinlerinizin arasýna sýzan ve kabullendirenlerden. Masallarýn evrik deðerleridir bu insanlar . “ Bir yokmuþ bir varmýþ” diye dahil olurlar öykülere. Masalýn sonunda sizi þaþýrtan öykü deðil kendinizdir. Ve nadiren uyursunuz bu masalý dinlerken zira þaþkýnlýðýnýz sizi daha diri kýlar , temkinli olmaktýr tümünün ana fikri. Aþk yirmi saniyede de vurup kaçabilir , hele de kýsýlý kaldýysanýz asansörde.

Ben asansör kullanmýyorum artýk , zamandan tasarruf etmek için ve aþktan.