Milyon Kere Ayten

Ben bir Ayten'dir tutturmuþum oh ne iyi
Ayten'li içkiler içip sarhoþ oluyorum ne güzel
Hoþuma gitmiyorsa rengi denizlerin
Biraz Ayten sürüyorum güzelleþiyor
Þarkýlar söylüyorum
Þiirler yazýyorum Ayten üstüne
Saatim her zaman Ayten'e beþ var
Ya da Ayten'i beþ geçiyor
Ne yana baksam gördüðüm o
Gözümü yumsam aklýmdan Ayten geçiyor

Bana sorarsanýz mevsimlerden Aytendeyiz
Günlerden Aytenertesidir
Odur gün gün beni yaþatan
Onun kokusu sarmýþtýr sokaklarý
Onun gözleridir þafakta gördüðüm
Akþam kýzýllýðýnda onun dudaklarý

Baþka kadýný övmeyin yanýmda gücenirim
Ayten'i övecekseniz ne ala, oturabilirsiniz
Bir kadeh de sizinle içeriz Ayten'li
Ýki laf ederiz
Onu siz de seversiniz benim gibi
Ama yaðma yok Ayten'i size býrakmam
Alýn tek kat elbisemi size vereyim
Cebimde bir on liram var
Onu da alýn gerekirse
Ben Ayten'i düþünürüm, üþümem
Üç kere adýný tekrarlarým, karným doyar
Parasýzlýk da bir þey mi
Ölüm bile kötü deðil
Aytensizlik kadar

Ona uðramayan gemiler batsýn
Ondan geçmeyen trenler devrilsin
Onu sevmeyen yürek taþ kesilsin
Kapansýn onu görmeyen gözler
Onu övmeyen diller kurusun
Ýki kere iki dört elde var Ayten
Bundan böyle dünyada
Aþkýn adý Ayten olsun

Ümit Yaþar Oðuzcan