Nikotin balýklarýyla buluþkanlýklarým devam ediyor, alýþkanlýk mý yaptý bilmiyorum ama köpükler yok oluyor ardýmýzda kalan. Bu sefer sallanan sandalyem imalat hatasý olmayan bir sebepten dolayý ters bir hamle yapýyor veziriyle ben bulamýyorum kendimi planktonlarýn olmayan gözlerinde bile yok yansýmam, yanýlsamam normal ama midyelerin diziliþlerinin enigmasýnda film afiþleri belirginleþiyor; “Hoþçakal Yarýn”, “25.Saat”…

Baþrollerinde de benim adýmý yazmýþlar “any” diye, Ýngilizlerin neden yazdýklarýný bilmediðim sözlüklerindeki anlamlarýn karþýlýðýnda en tezat meali olan. Iþýkçýnýn, senaristin bile belli olmadýðý filmler ve her yer ýslak.

Uyuyorum, uyanýyorum, Gebze; uyuyorum, uyanýyorum, Yalova. Peki þu an fiziðim nerede?

Yedi tepeden, Karþýyaka’ya, yedi hüzünlü ve karþýlýklý fikirlerin çatýþmasýndan ölen planlar. Oysa ki ne çok plan yapýlmýþtý nikotin balýklarýnýn üzerindeki yaþamda köpüklerin hiç olmayacaðýna dair. Hayatýmýn bilgileri sýzmasýn kimselere artýk diye köpüklenmiþ beynimin, seyrüsefer sefasýnda sudaki yansýmamýn parantezleri oldukça hayaller kuracaðým, 3k1s’lerimin içerisinde!

Bir uyanýyorsun, Bursa…

Ýkiye ayrýlmýþ yol, evin mi? Evim mi? Gözlerim açýlýyor, Bandýrma…

Uykusuzluðun beynimle oyun oynama isteðini geri çevirdikçe yorulan ve artýk dayanamayan, direnemeyen beynim oyunlarýn içerisinde buluyor kendini, ultrason garantili çift sarý yumurtalarýn fon yarattýðý halüsülasyonlarýmda biri var benim yazýlarýmý okuyan, onu çok eskiden beri tanýyorum ama sevgim hiç seller yaratmadý, baskýnlara uðrattýðým göz yaþlarýmýn dýþýnda, sevgi seller olup gitmedi sadece aðlamýþtým, hep çocuk olup, doðallýkla salak olduðum için!

Bir uyanýyorsun, Susurluk…

Sevgiseller boðmuþ beni sevgililerimin girdabýnda.

Bir bakmýþsýn daha Orhangazi’desin!


Ben yarýn ölecekmiþim! Peki yarýn gelecek mi?