hüzün büyüdü yüzün kayboldu
arandým durdum yazmak için sana
odalardan çýktým odalara girdim
boðazýma týkalý bir mýzrakla
koþuþturup durdum
kelamý sessizliðin içinde.
kalemi solmuþ bir ceketin cebinde buldum.

hüzün büyüdü yüzün kayboldu
kan akýþkanlýðýnda bir alýþkanlýktýn
kelamsýz kaldýðým anlar oldu, lakin
kalem doluydu ajanda ve masa.
davudunu ararken yahuda
sapanýný ben buldum
istisnasýz herþey, ama her þey
verem,cüzzam ve veba.

hüzün büyüdü yüzün kayboldu
kanla suladým gözlerimdeki kýlýncý
golyat'la konuþuyorum geceleri
yeni bir akým bu; hoþgörü
özlüyorum seni
ruhunda ki gümbürtüyü
erit yeniden beni ellerinde
karanlýða savur,
içimdeki çeliði.