aþk sonsuz gökyüzü deðil mi
doðumdan ölüme
kaç mevsim yaþadýk seninle gülüm



keskin týrnaklarýyla kavrayýp týrmandýk
en yüksek tepelerini umut daðýnýn
kancalarýn ucunda
þiir basamaklarýndan...izi var ellerimde

seymenler bile dizginleyemez artýk
yüreðimdeki nal seslerini
ve dudaklarýmýn seðirtmelerini
bu yerlerde

-sereserpe güz döküldü- sereserpe-sereserpe-

ýþýk çavsa tepelere gözümüzden
çözülsek biz ýðýl ýðýl
yol bulsak sözcüklere sevgilerden
þiir gülleri fýrlatsak yeryüzüne/ gök kubbeye/ denizlere
derin
ve anlamlý
yayýlsa dalgalarý

kuþanýp eðnimize anlarý
kýrsak susku pusatlarýný
çýkýp da inilemeyen kara gurur sýzýsýndan
süzülsek ince bir yaðmur olup.. ýlýk- ýlýk

bir elimizde
kýrýlýrcasýna parmaklarýmýz.. sýksak
çürütsek dünlerin hesabý nefretleri/ ki erir buz katýlýk
aþk sancaðý diðerinde

çatlasa toprak- çatlasa tohum- sabrýn taþý elmas ayna
- aþk çatlasa

harman edip sevgimizi.. savrulsak zerre zerre
göklere

sýyrýlýr mýyýz tunç derisinden yalnýzlýðýmýzýn
umu ipeklerini örtünerek anadan üryan

büyür mü zaman..
gümüþlenip aydýnlýða
sonsuz mavi bir gezegende

çýksak... dipdiri sabahlara güz dökümü

bir avuç gül kýnasý ellerimde
ve tenimde... yar kokusu

ah sevdiðim
gökyüzünde aþk mevsimi baþkaymýþ

(su)